هیئت تحریریه کلکتیو
برگردان
شین میم شین
۱
· مالکیت به تصاحب نعمات مادی اطلاق می شود که به طور تاریخی پدید آمده است.
۲
· این تصاحب نعمات مادی شاخص مناسبات میان انسان ها در روند تولید نعمات مادی است.
۳
· بنیادی ترین مناسبت مالکیت را مالکیت بر وسایل تولید تشکیل می دهد که در وابستگی به سطح توسعه نیروهای مولده و تقسیم جامعتی کار توسعه می یابد.
(از فرم مالکیت بر وسایل تولید،
می توان
به
نوع فرماسیون اقتصادی مربوطه
و
به
ماهیت طبقه حاکمه
پی برد.
مثال:
در
جامعه کمون اولیه
فرم مالکیت بر وسایل تولید
جامعتی است.
در
جامعه برده داری
فرم مالکیت بر وسایل تولید
برده دارانه
است
و
طبقه حاکمه
را
اشراف برده دار و روحانی
تشکیل می دهند.
مترجم)
۴
· مناسبات مالکیت، عنصر تعیین کننده در مناسبات تولیدی (زیربنای اقتصادی) هر فرماسیون اقتصادی جامعه بشری اند.
۵
· مناسبات مالکیت بیانگر اینند که افراد، گروه ها، طبقات و یا کل جامعه در چه مناسبتی با تولید مادی قرار دارند.
۶
· مناسبات مالکیت به قول مارکس، نشاندهنده «دوران های اقتصادی مختلف ساختار جامعه بشری اند.»
· آنجا که تغییر روابط مالکیت همواره باید به طرق انقلابی صورت گیرد و تغییر در مناسبات طبقات و قدرت را مشروط سازد.
(یعنی تغییر مناسبات طبقات و قدرت
مشروط به تغییر مناسبات مالکیت
است.
زیربنای اقتصادی
(مناسبات تولیدی
که
مناسبات مالکیت در قلب ان قرار دارد)،
تعیین کننده مناسبات قدرت (دولت و حکومت و سیاست)
است.
مترجم)
۷
· در چارچوب فرم های مختلف مالکیت بر وسایل تولید که در جریان تاریخ جامعه بشری تشکیل یافته اند، می توان میان دو نوع اصلی مالکیت تفاوت گذاشت:
الف
· مالکیت خصوصی
ب
· مالکیت جامعتی
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر