۱۴۰۱ مرداد ۲, یکشنبه

زندگی مارکس و انگلس (۲۱۴)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل چهاردهم

«مبارزه انترناسیونال در راه حقوق بشر.»

  

۹

«پیام معارفه»

 

به زبان انگلس،

«پیام معارفه» انترناسیونال اول

با

«تشریح رسمی و مطمئن اساسنامه انترناسیونال

یکسان بوده است.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۷، ص ۴۶۹)

 

 

مارکس

پیام معارفه

را

با

نظری به تاریخ طبقه کارگر

در

یک و نیم دهه اخیر

(۱۵ سال اخیر)

آغاز می کند.

 

این سخن مارکس

به

طرز حیرت انگیزی

اکتوئال

نمودار می گردد.

 

«کارگران!

این حقیقت امری است

که

ذلت توده کارگر در دوره ۱۸۴۸ ـ ۱۸۴۹ کاهش نیافته است.

 

اگرچه

در این دوره

صنعت و تجارت

در

سالنامه های تاریخ

به

طرز بیسابقه ای

پیشرفت کرده است.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۵)

 

مارکس

با

استناد به اسناد رسمی حکومت انگلیس

اثبات می کند

که

«نه

توسعه ماشین آلات،

نه

اکتشافات شیمیایی،

نه

استفاده از علم در تولید

و

غیره

نتوانسته

به

ذلت توده های کارگر

پایان بخشد.

 

بلکه

چه بسا

برعکس.

 

بر مبنای شالوده غلط معاصر،

گرایش هر توسعه تازه نیروهای مولده کار

به

  تعمیق تفاوت های اجتماعی

و

به

تشدید تضادهای اجتماعی

منجر شده است.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۹)

 

مارکس

بدین طریق

به

افشای دروغ همیشگی و کماکان رایج بورژوازی

مبنی بر اینکه پیشرفت فنی می تواند به از بین رفتن تضادهای طبقاتی و استثمار منجر شود،

می پردازد.

 

مارکس

چشم کارگران

را

در این زمینه کماکان معتبر باز می کند

که

منافع بورژوازی با منافع پرولتاریا آشتی ناپذیرند.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر