میم حجری
جنگ
جایی (؟)
است
که
جوانان بی خبر از معرفت و نفرت (؟)
بنا بر تصمیات پیران با معرفت و نفرت (؟)
همدیگر را می کشند.
فرنگی
این ادعای فرنگی
مملو از ایرادات رنگارنگی است:
۱
توله های بشری
بدتر از توله های حشری
از
بدو تولد
هم
به
کسب معرفت (شناخت) خطر می کنند
و
هم
به
کسب نفرت.
۲
جنگ با هر کس و ناکس
قبل از همه
گرایشی طبیعی و لدنی
است
و
نه
اجتماعی و اکتسابی.
توله های جانوران
به محض ایستادن روی پا
شروع به تمرین فوت و فن حمله و دفاع می کنند
چه رسد به توله آدمیان.
۳
توله های آدمیان
در زمینه نفرت
حتی به اعضای خانواده خود
و
رقابت با همدیگر
بدتر از توله ها و جوجه ها و و پیله ها و جوانه ها و غیره اند.
۴
توله های آدمیان
اولین درس نفرت به همنوع
را
و
عمدتا
نفرت به توده
را
به
نمایندگی از طبقات حاکمه
از
ننه و بابای خود در خانه و کارخانه
می آموزند.
۵
تصمیمگیری راجع به جنگ ها در جوامع بشری
نه
نسلیتی
بلکه
طبقاتی
است.
۶
ضمنا
در
چنگ ها
فقط جوانان
نفله نمی شوند.
حتی شیرخوارگان و بیماران و پیران و جانوران و گیاهان
لت و پار و پایمال و خاک و خاکستر می شوند.
۷
جنگ های مدرن
به
جوانان نیازی ندارند:
بخش مهمی از جنگ های امپریالیستی بر ضد اجامر فوندامنتالیستی
مثلا
در
یمنستان و عربستان و افغانستان
به
واسطه پهبادها از پنتاگون
صورت گرفته اند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر