فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) اوتوماتیزاسیون (اوتوماسیون) (۱)

 پروفسور دکتر گئورگ کلاوس

برگردان

 شین میم شین 

 

۱

·      اوتوماتیزاسیون (اوتوماسیون) به مدرن ترین و عالی ترین فرم تاکنونی تولید انبوه ماشینی اطلاق می شود.

 

۲

·      مشخصه اوتوماتیزاسیون عبارت است از اینکه کرد و کار انسانی در روند تولید ـ قبل از همه ـ اگر خصلت کلیشه ای، تکراری و همیشه همان به خود گیرد، هر چه بیشتر با سیستم های مصنوعی سیبرنتیکی (اوتومات ها) جایگزین می شود.

 

(کار کلیشه ای به کاری اطلاق می شود که به طور مکانیکی، بدون تأمل و ابتکار عمل، همیشه یکسان انجام می یابد.

مترجم)

 

۳

·      تحقق اوتوماتیزاسیون در مهمترین عرصه های اقتصاد ملی راه اصلی پیشرفت علمی و فنی در سوسیالیسم و کاپیتالیسم است.

 

۴

·      مارکس این توسعه را با دقت حیرت آوری پیشگوئی کرده است:

·      «این دیگر کارگر نخواهد بود که چیزهای طبیعی دگرگونگشته (ابزار کار) را میان خود و اوبژکت وارد عمل سازد، بلکه خود روند طبیعی به روند صنعتی تبدیلگشته خواهد بود که به انجام این کار می پردازد.

·      آنگاه، کارگر در کنار روند تولید خواهد ایستاد، به جای اینکه آژان و عامل اصلی تولید باشد.»

·      (مارکس، «گروندریسه»، ص ۵۹۲ ـ ۵۹۳)

 

۵

·      روند اوتوماتیزاسیون به افزایش غول آسای راندمان کار به صد و یا حتی هزار برابر منجر می شود.

 

۶

·      روند اوتوماتیزاسیون اکنون بخش ماهوی انقلاب علمی و فنی را در کلیه کشورهای به درجه عالی توسعه یافته ـ چه کاپیتالیستی و چه سوسیالیستی ـ تشکیل می دهد.

 

۷

·      اگر دولت های کاپیتالیستی به دلایل تاریخی نسبت به دول سوسیالیستی سبقت دارند، اما به برکت اوتوماتیزاسیون طولی نخواهد کشید که از دولت های سوسیالیستی عقبتر خواهند ماند.

 

۸

·      روند اوتوماتیزاسیون در کاپیتالیسم اما در خصلت و تأثیر گذاری هایش با روند اوتوماتیزاسیون در سوسیالیسم و کمونیسم تفاوت ماهوی دارد.

 

۹

·      در کاپیتالیسم، اوتوماتیزاسیون در نهایت بنا بر علایق سودجویانه بورژوازی انحصاری صورت می گیرد.

 

۱۰

·      این امر سبب می شود که اوتوماتیزاسیون به طور همه جانبه، فراگیر و پیگیر و به نفع مجموعه جامعه صورت نگیرد.

 

۱۱

·      تحقق، توسعه و تأثیر گذاری های اوتوماتیزاسیون در جامعه سرمایه داری ماهیتا با آنتاگونیسم میان کار و سرمایه همراه است.

 

  (معنی تحت اللفظی آنتاگونیسم عبارت است از مبارزه علیه یکدیگر، جنگ و ستیز.

  در فلسفه مارکسیستی مفهوم «آنتاگونیسم» به معنی نوع خاصی از تضاد دیالک تیکی در عرصه جامعه به کار می رود که با وجود جامعه طبقاتی در پیوند است و بر تضاد آشتی ناپذیر میان منافع طبقات اجتماعی و گروه های اجتماعی مختلف استوار است. 

مترجم)

 

ادامه دارد.