سپیده قلیان
(۱۳۷۳)
دانشجوی حقوق و دامپزشکی
منبع:
حریفی در فیسبوک
ما چهار خانواده بزرگ سیاسی داریم:
۱
پهلوی‌گرایان
۲
ملی‌گرایان
۳
اسلام‌گرایان
۴
چپ‌گرایان.
ما وقتی رستگار می‌شویم که این چهار خانواده فراسوی اختلافاتشان بفهمند باید بر سر چیزی مشترک توافق کنند.
آن چیز مشترک «ایران» به عنوان جامعهٔ سیاسی، افق و هدف مشترک است.
بنا بر منطق تق و لق سپیده
بی اعتنا به منافع طبقاتی،
همه خانواده های سیاسی چهارگانه
باید متحد شوند تا جامعه سیاسی موسوم به «ایران» نجات یابد.
محتوای این سخن سپیده
این است
که
ایران
تحت سلطه نیروی خارجی اشغالگری
است.
اصطلاح «اشغالگر»
را
سازمان مجاهدین جولیانی
از دیرباز به کار می برد
و
اصطلاح «حکومت تازیان»
را
سطلیون مولیانی.
ما
خیال می کردیم
که
مجاهدین جولیانی
ادای فلسطینی ها را در می آورند
که
یهودی ها
را
اشغالکر
می نامند.
این فرمایش سپیده
را
هم
مجاهدین جولیانی
در فیسبوک منتشر کرده اند.
قبل از حلاجی این اندیشه
باید پرسید:
سپیده در تپه های هفتگانه نیشکر
دنبال چه بوده است که به ۱۹ سال و ۶ ماه زندان محکوم شده است؟
جامعه سیاسی ایران
که
در
هفت تپه نیشکر نبود.
کارگران هقت تپه نیشکر
خواهان دریافت دستمزد به تعویق افتاده خود بوده اند
و
نه
در پی نجات جامعه سیاسی «ایران».
گرسنه بودند و نه سیر تا منجی ایران باشند.
بنا بر این تئوری سپیده
تضاد اصلی جامعه سیاسی ایران
تضاد بین مردم و بیگانگان
است.
این رهنمود سپیده
ماهیتا
همان رهنمود حزب اللهی ها
در زمان شاه است.
آنها هم در محوطه دانش کاه تهران
بحث ها را به هم می زدند
و
می فرمودند:
«بحث پس از مرگ شاه»
پس از مرگ شاه
هم
دیکتاتوری سیاه نعلین
را
برقرار کردند
و
هر نفسکش مشکوکی را آش و لاش و لاشه کردند.
البته
سپیده
در این زمینه
تنها نیست.
شعار شازده رضا
هم
از دیرباز
همین است:
شازده حتی کمونیست ها را به و وحدت فرامی خواند تا تئوکراسی سرنگون گردد و مردم طی رفراندمی رهبر با دم و یا بی دم
انتخاب کنند.
حزب توده و راه توده و ماه توده و مهر توده و غیره
هم
خواهان تشکیل جبهه متحد خلق برای سرنگونی شیخ اند.
قبلا هم خواهان تشکیل جبهه ضد دیکتاتوری برای سرنگونی شاه بوده اند.
حزب توده
حتی
شعار وحدت همه با همه
را
تئوریزه کرده است:
تفاوت در عندیشه، وحدت در امل.
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز.
غریو و ولوله در جان شیخ و شاب اندازد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر