برگردان
۱
· دولت بورژوایی به ابزار اصلی جامعه طبقاتی بورژوایی اطلاق می شود که برای حفظ شرایط وجودی شیوه تولید کاپیتالیستی، برای حفظ شرایط توسعه شیوه تولید کاپیتالیستی و به ویژه برای حفظ شرایط استثمار و سرکوب طبقه کارگر و دیگر طبقات و اقشار زحمتکش جامعه بورژوایی است.
۲
· دولت بورژوایی به لحاظ تاریخی، آخرین نوع دول استثماری است.
۳
· ضرورت تاریخی دولت بورژوایی نتیجه حاکمیت مالکیت خصوصی بر وسایل تولید (کارخانجات، اراضی، مراتع، مزارع، جنگل ها، آبها، بانک ها، منابع، معادن، بیمارستان ها، نهادهای آموزشی و پرورشی و غیره. مترجم) و نتیجه تقسیم جامعه به طبقات اجتماعی آشتی ناپذیر در جامعه کاپیتالیستی است.
· مراجعه کنید به تضاد اصلی کاپیتالیسم
۴
· دولت بورژوایی، بی اعتنا به فرم مشخصش (جمهوری بورژوایی و یا سلطنت مشروطه)، دولت کاپیتالیست ها (سرمایه داران) و دیکتاتوری بورژوازی است.
۵
· فونکسیون های (کارکردهای) اصلی دولت بورژوایی به شرح زیرند:
الف
· حفاظت از مالکیت خصوصی کاپیتالیستی
ب
· تکثیر مالکیت خصوصی کاپیتالیستی
پ
· سرکوب طبقه کارگر
ت
· برآمدن از عهده گسترش عرصه قدرت طبقه کاپیتالیست ها با وسایل زیر:
۱
· با وسایل سیاسی
۲
· با وسایل اقتصادی
۳
· با وسایل نظامی
ث
· حراست از کشور در مقابل حملات سیستم های استثمارگر دیگر.
۶
· بر طبق این فونکسیون ها (کارکردها)، حکومت (رژیم)، دستگاه کارمندی و ارگان های نظامی، پلیسی و حقوقی و قضایی، تعیین کننده ترین ارگان های دستگاه قدرت دولتی بورژوازی (طبقه سرمایه داران) اند.
۷
· ایده ئولوژی دولتی بورژوایی به اعمال زیر دست می زند:
الف
· به ماستمالی (استتار) خصلت طبقاتی دولت بورژوایی
ب
· به توجیه تکمیل دولت بورژوایی
پ
· به انکار ضرورت تاریخی غلبه بر دولت بورژوایی (به گور سپردن دولت بورژوایی)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر