پروفسور دکتر رولف ماکس
(۱۹۷۵)
برگردان
شین میم شین
فصل پنجم
رابطه منفی و خصمانه مائوئیسم
با
رسالت تاریخی طبقه کارگر
مطابقت محتوای اجتماعی سیاست داخلی نیروهای گرد آمده دور مائوتسه تونگ
با
سیاست خارجی آنها.
ادامه
۴۱
· در مطابقت با سیاست مبتنی بر تساوی بدوی، تأکید یکجانبه بر تشویق اخلاقی شروع شد.
۴۲
· دادن دستمزد متناسب با میزان کار به عنوان «بقایای اخلاق خرده بورژوایی» قلمداد شد.
۴۳
· ادعا کردند که پرداخت دستمزد متناسب با کار، با اخلاق سوسیالیستی و کمونیستی در تضاد قرار دارد.
۴۴
· ضمنا ادعا کردند که پرداخت دستمزد متناسب با ساعات کار هم منجر بدان می شود که کارگر فقط به به امید دستمزد کار کند.
۴۵
· بدین طریق، قرار بر این گذاشتند که به عوض پرداخت دستمزد، سیستم تأمین مایحتاج کارگران تشکیل شود.
۴۶
· در نتیجه قرار بر این گذاشتند که کارخانجات به عوض پرداخت دستمزد، هزینه خوراک و پوشاک و بهداشت و مسکن و رفت و آمد و شوفاژ (بخاری و کرسی) و زایمان و تدفین و غیره کارگران را تقبل کنند.
۴۷
· کارگر می بایستی از داشتن پول تو جیبی حتی محروم گردد.
۴۸
· آزمایشات لازمه در این زمینه در سال ۱۹۵۸ در کارخانجات مختلف به عنوان مثال در شنیانگ و در استان گانسو به عمل آمدند.
· (لائودونگ، ۱۹۵۸، شماره ۲۰، ص ۲۷، شماره ۲۱، ص ۲۳، شماره ۲، ص ۲۱)
۴۹
· این آزمایشات بیانگر افراطی تنزل دادن انسان ها به درجه فونکسیون صرف آنها برای سیاست شووینیستی ـ ابرقدرتی گروه مائو از سویی و بیانگر افراطی نفی منافع و حوایج فردی بوده اند.
۵۰
· در مجموع می توان به این نتیجه رسید که مائوئیست ها می خواستند که حواشی طبقه کارگر و اقشار در حال گذار به طبقه کارگر و اقشار میانی که در روند تشکیل طبقه کارگر پدید می آمدند، با هسته متصل به نیروهای مولده مدرن طبقه کارگر همسو نشوند.
۵۱
· این اقشار و گروه های اجتماعی بیشتر در جهتی سوق داده می شدند که با پیشرفت اجتماعی و اقتصادی ـ فنی، مغایرت مستقیم دارد.
۵۲
بدین طریق، دوباره از ماهیت این سیاست پرده برمی افتد که مخالف نقش رهبری طبقه کارگر در جامعه است.
۵۳
· سیاست «جهش بزرگ به پیش» درست به دلیل بی اعتنایی ولونتاریستی (اراده گرایی) افراطی به پیوندهای جامعتی و قبل از همه به پیوندهای اقتصادی شکست خورده است.
۵۴
· ماکسیم های (حداکثر طلبی های) اقتصادی ـ سیاسی این سیاست به تلفات عظیمی در زمینه کار زنده و کار شیئیت یافته منجر شده اند.
۵۵
· (اگر بخواهیم به نام بنامیم) سمتگیری مائوئیستی به سوی واحدهای اقتصادی کوچک بر پایه فنی پریمیتیو (بدوی، عهد بوقی) به تولید زباله و چیزهای به درد نخور انجامیده است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر