پروفسور دکتر رولف ماکس
(۱۹۷۵)
برگردان
شین میم شین
فصل پنجم
رابطه منفی و خصمانه مائوئیسم
با
رسالت تاریخی طبقه کارگر
مطابقت محتوای اجتماعی سیاست داخلی نیروهای گرد آمده دور مائوتسه تونگ
با
سیاست خارجی آنها.
۱
· سیاست «جهش بزرگ به پیش» و سیاست «کمون های خلقی» در سال ۱۹۵۸، نشانه شروع حمله مستقیم و آشکار مائوئیست ها بر مواضع اجتماعی و سیاسی طبقه کارگر در جمهوری خلق چین بوده اند.
۲
· طبقه کارگر چین تا سال ۱۹۵۷ در راه تبدیل شدن به طبقه رهبر جامعه بود.
· این روند از سال ۱۹۵۸ قطع می شود.
۳
· نیروهای گرد آمده دور مائوتسه تونگ به جامه عمل پوشاندن به سمتگیری خود شروع می کنند.
· آماج آنان به گور سپردن نتایج حاصله تا آن زمان بود.
۴
· با سیاست معروف به «جهش بزرگ به پیش»، برای اولین بار سمتگیری مائوئیستی در جهت تقسیم تصنعی اقتصاد ملی به دو بخش زیر آشکار می گردد:
الف
· بخش اول اقتصاد ملی به بخشی اطلاق می شود که قبل از همه، در برگیرنده کارخانجات مدرن بزرگ است.
ب
· بخش دوم آن به عرصه ای متشکل از صنایع کوچک اطلاق می شود که خودکفا بوده اند و وسایل و لوازم کار آن از وسایل فنی پریمیتیو (بدوی، عقب مانده، عهد بوقی) تشکیل می یافته و توده ای از نیروهای کار با درجه تخصص نازل و یا بدون تخصص در آن عرصه مشغول کار بوده اند.
۵
· مائوتسه تونگ در ماه اوت سال ۱۹۵۸ در تینتسین اعلام می کند:
· «صنایع محلی باید بکوشند که سیستم صنعتی مستقلی تشکیل دهند.
· بسیاری از استان ها نیز اگر شرایط لازم فراهم باشند، باید سیستم های نسبتا مستقلی تشکیل دهند.
· (رینمین ریبائو، ۱۶ اوت ۱۹۵۸)
(رینمین ریبائو،
«روزنامه خلق»، ارگان حزب کمونیست چین با تیراژ ۲.۵ میلیون نسخه در روز.
مترجم)
۶
· میان ایندو بخش اقتصاد، به لحاظ شرایط کار و شرایط زندگی دره عمیقی وجود داشته است.
۷
· در این تقسیم بندی تصنعی اقتصاد ملی به دو بخش، هم صرفنظر حضرات از توسعه یکپارچه مبتنی بر پلان (برنامه) اقتصاد و هم علاوه بر آن، صرفنظر از مجموعه حیات جامعتی انعکاس می یافت.
۸
· سیاست تشکیل زورکی کارخانجات صنعتی کوچک، سبب می شود که در مدت زمان کوتاهی توده های عظیمی از سکنه روستاها وارد صنعت شوند.
· در نتیجه آن، تعداد کارگران تولیدی از ۹ میلیون نفر در سال ۱۹۵۷ به ۲۵.۶ میلیون نفر در سال ۱۹۵۸ می رسد.
· تعداد کل کارگران و کارمندان در این مدت کوتاه از ۲۵.۵ میلیون نفر به ۴۵.۳ میلیون نفر افزایش می یابد.
· (ففر، شوبه، شولتسه، «توسعه اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی ـ ایده ئولوژیکی طبقه کارگر در جمهوری خلق چین»، در «طبقات و روابط طبقاتی در جمهوری خلق چین»، ص ۶۷)
۹
· در پیوند با آن، تغییرات مهمی در ساختار درونی طبقه کارگر چین پدید می آید.
۱۰
· اینجا، نه رشد ارگانیکی طبقه کارگر مطرح بوده و نه تداوم ارگانیکی سر برکشیدن آن از کل جمعیت کشور.
۱۱
· اینجا سیاستی در بین بوده که عمدا و آگاهانه، به اختلاط طبقه کارگر با عناصر غیر پرولتری پرداخته است.
۱۲
· بدین طریق، روند رشد ارگانیکی طبقه کارگر چین قطع می شود و این طبقه در معرض سیل اجتماعی و ایده ئولوژیکی نیرومندی از نیروهای غیر پرولتری و بویژه دهقانی قرار می گیرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر