فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) آموزه ایدئولوژی (۲)

 

پروفسور دکتر پطر ایشهورن

پروفسور دکتر هورست هپاش

برگردان

شین میم شین 

 

 

۲۴

·      وضع تنها با ورود طبقه کارگر به عرصه تاریخ عوض می شود:

·      طبقه کارگر طبقه ای است که نمی تواند خود را آزاد سازد و منافع طبقاتی خود را به مرحله اجرا بگذارد، بدون این که سطح روندهای جامعتی را (که بر روی آن گرایشات وارونگی مؤثرند)، از هم بشکافد، به ماهیت مناسبات اجتماعی و به قانونمندی های توسعه و تحول آن نفوذ کند و بدین دلیل نیز به شعور راستین در ساختار اصلی اش دست یابد.

 

۲۵

·      تنها طبقه کارگر است که همزمان با مبارزه برای منافع خاص خود، منافع اساسی کلیه زحمتکشان و اقشار استثمار شونده را نمایندگی می کند.

 

۲۶

·      از این رو ست که طبقه کارگر می تواند با حقانیت تاریخی تمام و بدون تحریف روابط طبقاتی واقعی، منافع خود را با منافع پیشرفت اجتماعی یکسان تلقی کند.

 

۲۷

·      به این دلیل است که خود آگاهی طبقه کارگر ضمن ارائه درک درست و علمی از توسعه جامعتی، به افشای گرایشاتی می پردازد که  به وارونه سازی حیات اجتماعی و شعور مشغول اند.  

  

۱

آموزه مارکسیستی ایدئولوژی

 

۱

·      مسئله شعور وارونه اما فقط جنبه ای فرعی از آموزه مارکسیستی ایدئولوژی را تشکیل می دهد.

 

۲

·      اگر هم مفهوم ایدئولوژی در آثار اولیه مارکس و انگلس، اغلب به معنای شعور وارونه به کار رفته، خلاصه کردن آموزه مارکسیستی ایدئولوژی در شعور وارونه اشتباه خواهد بود.

 

۳

·      نقطه آغازین اصلی تئوری مارکسیستی ـ لنینیستی در رابطه با مسئله ایدئولوژی حاکی از آن است که مفهوم ایدئولوژی در تئوری، معنای عام به مراتب فراتر از مسئله «شعور باطل»  دارد. 

 

۴

·      مارکس و انگلس در ایامی که مفهوم ایدئولوژی را به مثابه «شعور باطل» مطرح می کردند، در وهله اول می خواستند که طبقه کارگر ـ به مثابه طبقه ای با رسالت تاریخی عظیم ـ را به خود آگاهی مستدل علمی مسلح سازند.

·      خود آگاهی ئی که راه را برای مبارزه طبقاتی سازمان یافته و آماجگرا هموار می سازد.

 

۵

·      اهمیت انقلاب سوسیالیستی به نظر مارکس و انگلس ضمنا عبارت از این بود که آن می تواند به «تشکیل توده گیر»  آگاهی کمونیستی منجر شود.

 

۶

·      این مهمترین جنبه آموزه مارکسیستی ایدئولوژی است.

 

۷

·      موضوع اصلی آموزه مارکسیستی ایدئولوژی عبارت است از توسعه و ترویج ایدئولوژی مبتنی بر مارکسیسم ـ لنینیسم با فونکسیون های زیر:

 

الف

·      به مثابه ابزار طبقه کارگر و حزب کارگری در مبارزه طبقاتی بین المللی

 

ب

·      به مثابه وسیله وحدت سازمانی نیروهای انقلابی طبقه کارگر

 

پ

·      به مثابه ابزار رهبری توده ها توسط حزب.

 

۸

·      لنین در پیوند با آموزه های مارکس و انگلس، آموزه مارکسیستی ایدئولوژی را در رابطه با این موضوع اصلی توسعه داد و نتیجه گیری های لازم را برای کردوکار حزب طبقه کارگر به عمل آورد.

 

۹

·      لنین تأکید داشت که «هر ستایشی از خودپوئی جنبش کارگری،  هر کم بها دادن به نقش عنصر آگاه، هر کم بها دادن به نقش سوسیال ـ دموکراسی، در عین حال (صرفنظر از نیت فردی) به معنی تقویت نفوذ ایدئولوژی بورژوائی بر طبقه کارگر خواهد بود.»

·      (ولادیمیر لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۵، ص ۳۹۴)

 

۱۰

·      لنین می گفت:

·      از دو حالت قصه خالی نیست، «یا ایدئولوژی بورژوائی و یا ایدئولوژی سوسیالیستی!

·      ایدئولوژی ثالثی در بین ایندو وجود ندارد.»

·      (لنین)

 

۱۱

·      آموزه مارکسیستی ایدئولوژی فونکسیون های زیر در بطن خود دارد:

 

الف

·      بردن ایدئولوژی سوسیالیستی به درون جنبش کارگری را

 

ب

·      بردن تئوری تربیت ایدئولوژیکی طبقه کارگر با روحیه انترناسیونالیستی و با وفاداری به آماج های طبقاتی پرولتاریا به وسیله حزب طبقه کارگر را

 

۱۲

·      وظیفه کنونی آموزه مارکسیستی ایدئولوژی ـ در وهله اول ـ عبارت است از بررسی روند انقلاب ایدئولوژیکی، یعنی توسعه، ترویج و آموزش توده گیر شعور سوسیالیستی در روند تحول سوسیالیستی جامعه و در روند ساختمان سوسیالیستی آن.

 

     (ما مفهوم «توده گیر» را به تقلید از مفهوم «جهانگیر» و امثالهم می سازیم و منظورمان آموزش همه جانبه و فراگیر توده ها ست. مترجم)

 

ادامه دارد.