برگردان
۳
۲۴ ساله ای به مثابه ویرایشگر (عضو هیئت تحریریه)
وقتی که بورژوازی صنعتی و بانکی در اوایل سال ۱۸۴۲ به تأسیس «روزنامه راین» به مثابه ارگان بورژوازی در اوپوزیسیون اقدام کرد، از مارکس هم دعوت به همکاری کرد.
مارکس
بلافاصله به مقاله نویسی در این روزنامه مشغول شد
و
وقتی ناشردر پاییز همان سال، پست ویرایشگی را به او پیشنهاد کرد،
مارکس
پذیرفت.
مارکس
به شهر کلن نقل مکان کرد و با شور و شوق وافر به مبارزه بر ضد سانسور پرداخت.
رسیدن به چنین مقامی در چنین سنی، هر کسی را به خودخشنودی و کبر و نخوت سوق می داد.
مارکس اما فروتن ماند.
ماجرای کوچکی که بلافاصله پس از قبول این مسئولیت رخ داد، دال بر این حقیقت امر بود:
«روزنامه راین»
می بایستی در مقابل حمله روزنامه ای ارتجاعی که آن را به داشتن مواضع سوسیالیستی ـ اوتوپیکی و کمونیستی ـ اوتوپیکی متهم می کرد و از خود دفاع کند.
مارکس
صادقانه اعتراف کرد که دانشش در این زمینه هنوز ناچیز است.
مارکس
اما به این اعتراف بسنده نکرد.
او بلافاصله در صدد کسب دانش در این زمینه برآمد.
مارکس
به مطالعه مسائل مربوط به این موضوع در ادبیات فرانسوی، انگلیسی و آلمانی همت گماشت و به مبادله فکری با همفکرانش در شهر کلن پرداخت تا اینکه صاحب نظر گشت.
بعد در «روزنامه راین» راجع به این موضوع واقفانه به ابراز نظر پرداخت.
این خستگی ناپذیری در زمینه کسب وضوح و کشف حقیقت
مشخصه اصلی مارکس ماند.
مارکس
در سلسله مقالاتی در «روزنامه راین»
به بررسی مسائل حیات سیاسی و اجتماعی در راینلند پرداخت.
مارکس
هنوز
به پیروی از هگل، بر آن بود که حل مسائل اجتماعی وابسته به دولت است.
از دید هگل
دولت مکلف به اداره (سازماندهی) بخردانه (عقلایی) جامعه است.
سؤال اما این بود
که
دولتی که تحت حاکمیت اشرافیت فئودال (زمینداران کلان) است،
چگونه می تواند وکیل توده تهیدست باشد؟
مارکس
به عنوان روزنامه نگار
هر چه بیشتر با شرایط زندگی توده های زحمتکش آشنا می شد، به همان اندازه بیشتر متوجه می شد که تعیین کننده عمل انسان ها،
منافع طبقاتی آنها ست.
مسئله ای که هگل در فلسفه اش کمترین توجهی بدان نداشته بود.
اشراف فئودال در مقایسه با بورژوازی منافع طبقاتی دیگری را دنبال می کردند
و
زمینداران بزرگ در مقایسه با کارگران روزمرد نیز به همین سان.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر