میم حجری
در شهر عمدتا مسلمان نشین دئوباند هند
با ۷۰ هزار نفر جمعیت
جریانی عمیقا مشابه به طالبانیسم وجود دارد
که
امام شان مولانا ارشد مدنی است.
مولانا
فقط
پروفسور دانشگاه نیست.
او
ضمنا
رئیس مدرسه عالی اسلامی شهر است
که
دارالعلوم
نامیده می شود.
این شهر در فاصله نزدیکی از نئو دهلی قرار دارد و با ماشین می توان در ۳ ساعت از نئو دهلی بدان رسید.
زنان مسلمان این شهر
همه از دم
حجاب طالبانی دارند
و
البسه طلاب مولانا هم سفید است
و
مکتب او
هم به لحاظ فرم و هم به لحاظ محتوا
شبیه مکتب طالبان است
و
تفسیر دگماتیکی از قرآن کریم عرضه می دارند
و
ضمنا تمایلات فوندامنتالیستی ـ اسلامی دارند.
مولانا ارشد مدنی ۸۰ ساله
طالبان
را
دئوباندی و پیرو مکتب دئوباند
می داند
و
سمپاتی عظیمی هم به طالبان دارد.
طالبان
از دید او
مبارزان راه آزادی اند که بر روس ها و امریکایی ها پیروز گشته اند
و بانی خدمات بزرگی اند.
او
طالبان را
قهرمان خلق افغانستان می داند و قابل مقایسه با قهرمانان هند.
ادریس
ـ از طلاب او ـ
طالبان
را
قابل قیاس با گاندی و نهرو می داند.
مولانا
البته
مکتب دئوباند
را
مهد پرورش طالبان
نمی داند.
بلکه ملهم از ایده های دئوباند می داند.
سمیه اواستی
ـ اسلام پژوه هندی و متخصص دئوباند ـ
بر آن است
که
طالبان
علیرغم برخورد دگماتیکی به قرآن،
تحت تأثیر وهابیسم عربستان سعودی و تصورات اخلاقی قبیله پشتون است.
البته
مذهب
به نظر سمیه اواستی
تعیین کننده نیست.
مذهب
را
طالبان
برای توجیه اعمال سیاسی خود مورد استفاده قرار می دهد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر