فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) اگزیستانسیالیسم (مکتب اصالت وجود) (۲)

پروفسور دکتر مانفرد بور

برگردان

 شین میم شین

 

نمایندگان اگزیستانسیالیسم

 

۱

·      نمایندگان اصلی اگزیستانسیالیسم به شرخ زیر بوده اند:

 

الف

·      در آلمان:

·      هایدگر

·      یاسپرس

 

ب

·      در فرانسه:

·      سارتر

·      مارسل

 

۲

·      دیگر نمایندگان اگزیستانسیالیسم به شرح زیر بوده اند:

 

۱

·      ووست

 

۲

·      هائکر

 

۳

·       گاردینی  

 

۴

·      پرزیوارا

 

۵

·      گریسباخ

 

۶

·      هبرلین

 

۷

·      بکر

 

۸

·      بولنوف

 

۹

·      سیلاسی

 

۱۰

·      گادامر

 

۱۱

·       فولکمن

 

۱۲

·      اشلوک

 

۱۳

·      بردیاژف

 

۱۴

·      سیمون دبوار

 

۱۵

·      مونیر

 

۱۶

·       وال

 

۱۷

·      مرلی پونتی

 

۱۸

·      کوجف

 

۱۹

·      آبگنان

 

۲۰

·      گراسی و غیره.

 

۳

·      عنوان «اگزیستانسیالیسم» در ادبیات، اغلب تنها برای نام بردن از اگزیستانسیالیسم به اصطلاح فرانسوی (ژان پل سارتر) به کار می رود. 

 

۴

·      اگزیستانسیالیست های کشورهای آلمانی زبان تحت عنوان طرفداران «فلسفه حیات» (فلسفه اگزیستانس) جمعبندی و مطرح می شوند.

 

۵

·      در رابطه با مارسل، ووست، هائکر، گاردینی، پرزیوارا از فلسفه حیات مسیحی، اگزیستانسیالیسم مسیحی و یا کاتولیکی صحبت می شود.

 

۶

·      آموزه هایدگر را اونتولوژی حیات و یا فلسفه حیات اونتولوژیکی نیز می نامند.  

 

۷

·      فرقه های مختلف اگزیستانسیالیسم، مفهوم «حیات» (اگزیستانس) را در کانون بررسی های خود قرار می دهند، ولی از تعریف دقیق آن امتناع می ورزند.

 

۸

به قول ژان پل سارتر، «حیات چیزی نیست که بتوان از دور به فکر خطور داد:

·      حیات باید تو را ناگهان از سر بگذرد.

·      چون سیلی، بر روی تو بماند.

·      برقلب تو همچون هیولائی غول آسا و بی تکان به سنگینی تن برگسترد.

·      و گرنه آن هیچ نیست.»  

 

۹

·      اگزیستانسیالیسم تحت عنوان «حیات»، همواره حیات فردی انسان را درنظر می گیرد.

 

۱۰

·      حیات فقط شامل حال انسان می شود و نه شامل حال چیزها.

 

۱۱

·      حیات شیوه وجودی خاص انسان است.

 

۱۲

·      حیات به مثابه حیات به انسان اعطاء نشده است، بلکه امکانی است که انسان می تواند و یا نمی تواند واقعیتش ببخشد.  

 

۱۳

·      به نظر اگزیستانسیالیست ها انسان حیات خود را می آفریند:

·      حیات «طرح» انسان است

·      (مثل طرح ساختمان که روی کاغذ کشیده می شود).

 

۱۴

·      انسان در زبان اگزیستانسیالیست ها قاعدتا به نام نامیده نمی شود، بلکه به عنوان «بود»، «حیات»، «من» «وجود برای خود» و امثالهم مطرح می شود.

 

۱۵

·      نمایندگان اگزیستانسیالیسم وانمود می کنند که می توان به مفهوم «حیات» از طریق به اصطلاح اشراق و شهود حیاتی دست یافت.

 

۱۶

·      هایدگر تجربه مرگ را، «به پیشواز مرگ رفتن» را حیات می نامد و سارتر «تهوع» را.

 

۱۷

·      مارسل راز اشراق اساسی انسان را حیات می نامد.

 

۱۸

·       یاسپرس شکنندگی وجود را، ناکامی انسان را در «شرایط سرحدی» (مرگ، درد، گناه) را

 

۱۹

·      و بولنوف بی پناهی انسان را.

·      فلسفه های آنها بدین طریق، خصلت سوبژکتیویستی بی چون و چرا کسب می کند.

 

ادامه دارد.