برگردان
۱
· انجمن کارگری، به ویژه در آغاز تشکیل جنبش مستقل کارگری، به انجمن محلی کارگران اطلاق می شد.
۲
· انجمن های کارگری، خواه انجمن هایی که بنا بر تمایلات کارگران مبنی بر تشکیل سازمان مستقل کارگری به طور خودپو (خود به خودی) پدید می آمدند و خواه آگاهانه تشکیل می شدند، در آغاز چه بسا، تحت نفوذ بورژوازی و یا خرده بورژوازی قرار داشتند.
۳
· انجمن های کارگری دیگری هم چه بسا توسط نیروهای بورژوایی تأسیس می شدند تا بتوانند کارگران را به لحاظ سیاسی و ایده ئولوژیکی تحمیق کنند و از مبارزه طبقاتی اقتصادی و سیاسی منحرف سازند.
۴
· انجمن های کارگری ئی هم که توسط محافل مذهبی (مسیحی) تشکیل می یافتند، همان آماج و هدف را دنبال می کردند.
۵
· هدف از تشکیل انجمن های کارگری، قبل از همه، آموزش و پرورش فکری و سیاسی کارگران بود.
· به همین دلیل آنها را انجمن های آموزشی ـ پرورشی کارگران نیز می نامیدند.
۶
· اولین انجمن های کارگری آلمان در سال های ۳۰ قرن نوزدهم در خارج از آلمان به ابتکار انقلابیون کارگری مترقی از انجمن دادگران تشکیل می یافتند.
۷
· اعضای انجمن دادگران در انجمن های کارگری به اشاعه افکار کمونیستی خود می پرداختند.
۸
· انجمن کمونیست ها تأسیس انجمن های کارگری را تداوم بخشید.
· انجمن کارگری آلمان در بروکسل (۱۸۴۷) از آنجمله بود.
۹
· در اثنای انقلاب (۱۸۴۸ ـ ۱۸۴۹)، در آلمان انجمن های کارگری بیشماری با خصلت های متنوع زیر چه بسا تحت نفوذ اعضای انجمن کمونیست ها تشکیل یافتند:
الف
· انجمن های سیاسی کارگری
ب
· سندیکاهای کارگری
پ
· انجمن های تعاونی
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر