پروفسور
دکتر گونتر هیدن
برگردان
۱
· اکونومیسم (اقتصادگرائی) جریانی از اپورتونیسم است که در نقطه عطف قرن نوزدهم به بیستم، به ویژه در جنبش کارگری روسیه تشکیل یافت.
۲
· عیوب اصلی اکونومیسم به شرح زیرند :
الف
· عدم درک مفاهیم «خودپوئی» و «آگاهی» و دفاع از خودپوئی در مقابل آگاهی.
· (عدم درک دیالک تیک خودپویی و آگاهی. مترجم)
ب
· ارجحیت قائل شدن به جنبش خودپوی توده های مردم.
پ
· بی اعتنائی به حزب انقلابی طبقه کارگر، به مثابه عالی ترین فرم سازمان سیاسی این طبقه.
۳
· اکونومیسم به سطحی و مبتذل کردن مارکسیسم می پردازد و در مقابل رویزیونیسم دچار عجز می شود و به زانو در می آید.
۴
· اکونومیسم ـ به لحاظ سیاسی ـ می کوشد تا واکنش سیاسی و مبارزه سیاسی را به اصلاحات اقتصادی صرف و بی محتوا محدود کند.
۵
· اکونومیسم ـ به لحاظ سازمانی ـ ضرورت حزب مرکزیت مند طبقه کارگر را که قادر به رهبری جنبش خودپوی توده های مردم و تدارک حرکات آگاهانه برای براندازی نظام سرمایه داری باشد و جنبش خودپو را با سوسیالیسم علمی پیوند دهد، انکار می کند.
۶
· لنین در اثر خود به نام «چه باید کرد؟» اکونومیسم را به طور جدی مورد انتقاد قرار می دهد.
۷
· یکی از فرم های اکونومیسم در دوره ساختمان سوسیالیسم حاوی معایب زیر است:
الف
· باور به قدرقدرتی روندهای خودپوی اقتصادی
ب
· کم بها دادن به نقش رهبری حزب مارکسیستی ـ لنینیستی و یا انکار آن نقش.
پ
· کم بها دادن به فونکسیون فعال دولت سوسیالیستی و یا انکار آن.
ت
· کم بها دادن به فونکسیون فعال عامل سوبژکتیو به طورکلی.
· مراجعه کنید به اپورتونیسم، رفرمیسم، انقلاب.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر