هیئت تحریریه کلکتیو
برگردان
۵
· آنتی فاشیسم در بحبوحه بحران اقتصادی جهانی به شدت رونق گرفت و پس از روی کار آمدن فاشیسم در آلمان، در جنگ جهانی دوم به نقطه اوج خود رسید.
۶
· بین الملل کمونیستی در اسرع وقت متوجه خطر فاشیسم نسبت به صلح و خلق ها شد.
· مراجعه کنید به بین الملل کمونیستی
۷
· بین الملل کمونیستی از اوایل سال های ۲۰ قرن بیستم در کنگره ها و نشست های کمیته اجرایی اش بر ضد فاشیسم موضعی قاطع گرفت و به مبارزه بر ضد آن فراخواند.
۸
· پلنوم هشتم بین الملل کمونیستی (۱۹۳۳) به تعریف خصلت طبقاتی فاشیسم پرداخت و آن را به مثابه ارتجاعی ترین فرم حاکمیت امپریالیسم محسوب داشت.
۹
· بین الملل سوسیالیستی ـ کارگری پس از تأسیس دیکتاتوری فاشیستی در آلمان نیز مانع همکاری سوسیال ـ دموکرات ها با کمونیست ها در مبارزه آنتی فاشیستی شد.
۱۰
· رهبری سوسیال ـ دموکراتیکی راستگرا مبارزه مشترک بر ضد فاشیسم را رد می کرد.
۱۱
· کنگره جهانی هفتم بین الملل کمونیستی (۱۹۳۵)، فاشیسم را مورد تجزیه و تحلیل همه جانبه قرار داد و فاشیسم المان را به مثابه واحد پیشقراول ارتجاع امپریالیستی بین المللی بر ضد اتحاد جماهیر شوروی و جنگ افروز اصلی برای شروع جنگ جدیدی در اروپا محسوب داشت.
۱۲
· کنگره جهانی هفتم بین الملل کمونیستی (۱۹۳۵)، به تعیین استراتژی و تاکتیک جدیدی در مبارزه آنتی فاشیستی تحت عنوان وحدت عمل و جبهه خلق مبادرت ورزید و به ارزیابی تجارب مبارزاتی حاصله در ایتالیا، آلمان، اطریش، فرانسه و اسپانیا پرداخت.
· مراجعه کنید به وحدت عمل و جبهه خلق
۱۳
· حکومت های جبهه خلق که در سال ۱۹۳۶ در فرانسه و اسپانیا تشکیل شده بودند، به عنوان مثال تکانه های نوینی به جنبش بین المللی آنتی فاشیستی دادند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر