کاریکَلِماتور
(مرکب از کاریکاتور + کلمات)
نامی است
که
پرویز شاپور
بر نوشته‌های خود داده است.
مأخذ:
سایت انترنتی دیده ور
درنگی
از
ربابه نون
۲۲
پنهانی‌ترین رازهایم را با سکوت در میان می‌گذارم.
در این کاریکلماتور،
افشای راز
با
سکوت
صورت می گیرد.
یعنی
صورت نمی گیرد.
ایراد کار کجا ست؟
ایراد کار در این جا ست
که
دیالک تیک وسیله و آماج
نه
به
شکل دیالک تیک سخن و افشای راز،
بلکه
به
شکل دیالک تیک سکوت و افشای راز بسط و تعمیم داده می شود.
۲۳
آنچنان با تو یکی شده‌ام که وقتی نیستی به خودم دسترسی ندارم.
در این کاریکلماتور،
وحدت عرفانی عاشق و معشوق،
تبیین می یابد.
عاشق
در
معشوق
چنان ذوب شده، که غیاب معشوق، به بی خویشی عاشق منجر می شود.
این کاریکلماتور
حاوی ایراد علمی و عقلی و واقعی است.
اولا
وحدت اقطاب
دیالک تیکی
است
و
نه
متافیزیکی ـ مکانیکی.
یعنی
اقطاب
(مثلا عاشق و معشوق)
هم در وحدت با یکدیگرند و هم در تضاد با یکدیگر.
یعنی
انحلال و اضمحلال آندو در یکدیگر محال است.
برای اثبات بطلان این ادعای عرفانی
دیالک تیک جذب و دفع
را
در نظر می گیریم:
یکی از فرم های بسط و تعمیم دیالک تیک جذب و دفع،
دیالک تیک اطعمه و اشربه و ادرار و مدفوع و استفراغ و غیره است.
اگر
کسی
فقط قادر به خوردن و نوشیدن باشد و عاجز از ادرار و مدفوع و غیره
در مدت زمان کوتاهی می میرد.
مثال دیگر:
یکی از فرم های بسط و تعمیم دیالک تیک جذب و دفع،
۲۴
آنچنان با تو یکی شده‌ام که وقتی نیستی به خودم دسترسی ندارم.
علاوه بر این،
کسی
که
در
معشوق
ذوب و منحل و مضمحل شده باشد،
دیگر
وجود درخود
ندارد
تا
متوجه
غیاب معشوق شود.ضمنا
غیاب معشوق
محال است.
تأثیر ایراسیونالیستی کاریکلماتور شاپور
اکنون بهتر آشکار می گردد.
شاپور
خانه خرد خواننده کاریکلماتورهای خود
را
به
آتش خردستیزی می کشد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر