فرهنگ مفاهیم فلسفی (الف) استثمار (بهره کشی)

پروفسور دکتر گونتر هیدن

برگردان

شین میم شین

۱

·      استثمار به یک رابطه اجتماعی میان گروه هائی از انسان ها اطلاق می شود که نسبت به وسایل تولید جایگاه متضادی دارند.

 

۲

·      استثمار همواره عبارت است از استثمار انسان به وسیله انسان.

 

۳

·      استثمار ـ به طور کلی ـ بر مبنای این حقیقت امر پدید می آید که مالکین وسایل تولید کار دیگران را، محصول اضافه بر مزد را و در اوضاع و احوال تاریخی معینی ـ حتی ـ بخشی از محصول کار را که مورد نیاز مبرم مولد آن است، به رایگان تصاحب می کنند.

 

۴

·      استثمار وقتی پا به عرصه وجود نهاد که نیروهای مولده جامعه امکان تولید محصول (فراورده) اضافه بر نیاز را پدید آوردند و محصول مازاد به وسیله صاحبان وسایل تولید تصاحب شد.

 

۵

·      تئوری اضافه ارزش مارکس ماهیت استثمار سرمایه داری را افشا می کند.

 

۶

·      بسته به جایگاهی که گروه های مختلف انسانی در رابطه مبتنی بر استثمار اتخاذ می کنند، طبقات معین جامعه مربوطه را تشکیل می دهند.

 

۷

·      مناسبات مبتنی بر استثمار، آنتاگونیسم (تضاد آشتی ناپذیر) طبقاتی و در نتیجه آن، مبارزه طبقاتی را مشروط می سازند.

 

۸

·      تاریخ استثمار با تاریخ جامعه طبقاتی و با تاریخ مبارزه طبقاتی یکی است.

 

۹

·      تاریخ فرم های استثماری متفاوتی را به خود دیده است که به صورت فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی مبتنی بر مالکیت خصوصی و تجزیه طبقاتی وجود داشته اند:

 

الف

·      کار برده ها بر مبنای مالکیت خصوصی بر وسایل تولید و مولدین بیواسطه در جامعه برده داری.

 

ب

·      خدمات و کارهای رعایا بر مبنای مالکیت محدود بر مولدین بیواسطه که صاحب وسایل تولید خویشند و مالکیت بر زمین در فئودالیسم.

 

پ

·      کار مبتنی بر دستمزد در جامعه سرمایه داری:

·      کارگر نیروی کارش را به صاحبان وسایل تولید، یعنی به سرمایه داران می فروشد.

 

۱۰

·      استثمار کاپیتالیستی (سرمایه داری) ـ به لحاظ تاریخی ـ آخرین فرم استثمار است.

 

۱۱

·      رسالت تاریخی طبقه کارگر عبارت است از خاتمه دادن به هرگونه استثمار انسان به وسیله انسان از طریق انقلاب سوسیالیستی و ساختمان سوسیالیسم و کمونیسم .

 

·      مراجعه کنید به مبارزه طبقاتی، سوسیالیسم و کمونیسم.

 

پایان