جادوگر کوچولو و ماهی

قصص جادوگر کوچولو

جینا روک پاکو

(۱۹۳۱)

 

برگردان

میم حجری

 

·    جادوگر کوچولو با همه چیزها دوست است.

·    با انسان ها، با جانوران، با گیاهان نیز.

 

·    از این رو، هر وقت به راه می افتد، به آشنایان زیادی برخورد می کند.

 

·    «سلام، جادوگر کوچولو!»، بچه ها می گویند، وقتی که او را می بینند.

 

·    «علیک السلام!»، جادوگر کوچولو جواب می دهد و بعضی وقت ها، عصای جادویش را بلند می کند و بارانی از آب نبات های رنگارنگ می باراند.

 

·    «سلام!»، خوک وحشی مهربان غرغرکنان می گوید.

 

·    آنگاه بزهای شاد و سرخوش سلامش می دهند.

·     آهوان با پائین آوردن سر ادای احترام می کنند.

·     کلاغ غارغاری از سلام نثارش می کند و اسب ها سرهای شان را به شانه های او می مالند.

 

·    درخت ها با برگ های بیشمارشان به او دست تکان می دهند و گلها به او چشمک می زنند.

 

·    بعد از ظهر یکی از روزهای آفتابی، جادوگر کوچولو از کنار چمنزار می گذشت، که ماهی ئی را دید.

 

·    ماهی به ویژه زیبائی بود.

 

·    جادوگر کوچولو با عزت و احترام سلامش داد و گذشت.

·    ولی پس از چندی ناگهان ایستاد.

·    یادش افتاد که ماهی ئی را در چمنزار دیده است.

 

·    پشت گوش چپش را خاراند، نوک دماغش را خاراند و اندیشید.

·    «گلها به چمنزار تعلق دارند، پرنده ها به آسمان و ماهی ها به آب!»

·    و فوری راه رفته را برگشت.

 

·    «اینجا زندگی می کنی؟»، جادوگر کوچولو از ماهی پرسید.

 

·    «آخ. نه!»، ماهی غمزده پاسخ داد.

 

·    «من از کیسه زنی اینجا افتاده ام و اکنون دنبال دریا می گردم.»

 

·    «دریا خیلی دور است!»، جادوگر کوچولو گفت.

 

·    «دریا همانقدر از ما دور است که ابر سپید بلورین آن بالا  بالا ها!»

 

·    « پس من چاره ای جز خشک شدن نخواهم داشت»، ماهی آهکشان گفت و قطره اشکی از چشمش بیرون زد.

 

·    جادوگر کوچولو تصمیم گرفت که به ماهی کمک کند.

 

·    عصای جادو را ـ با احتیاط تمام ـ به اشک ماهی مالید.

·    آنگاه اشک ماهی بزرگ و بزرگتر شد و دریاچه زلال بلورینی تشکیل گردید.

·    ماهی پرید در آب دریا و نجات یافت.

 

·    ماهی از جادوگر کوچولو تشکر کرد، چون ماهی با ادبی بود.

 

·    آدم ها و جانوران از دیدن دریا حیرت کردند.

·    و هر کس از آب این دریا نوشید، شاد و خوشبخت شد.

 

پایان