«نیچه ئیانیسم چپ»
این تصور باطل که گویا نیچه هومانیست و «چپگرایی» بزرگ بوده است،
هنوز هم رنگ نباخته است.
فیلسوفی به نام پروفسور دکتر اندره ئاس اورس سومر
نیچه
را
به
مثابه متفکر تجربی (اکسپریمنتال)
مورد تجلیل قرار می گیرد.
جالب تر
اعلام سمینار نیچه در سال ۲۰۱۸ در دانشگاه زارلند است.
این سمینار با جمله زیر خاتمه یافته است:
«آنچه
را
که
نیچه راجع به زنان و موضوعات دیگر ابراز داشته،
بهتر است که مورد صرفنظر قرار دهیم.»
پاول استفان
(متولد سال ۱۹۸۸)
که
کتابی دو جلدی تحت عنوان «نیجه ئیانیسم چپ» منتشر کرده است،
به
همان سبک واکنش نشان می دهد.
عنوان یکی از باب های کتاب دو جلدی اش
عبارت است
از
«نیچه به مثابه پیش اندیش فمینیسم»
در قاموس او
هر کس از نیچه انتقاد کند،
«چپگرای خودکامه ای است.»
او برای اثبات این تز خود
روی آثار گئورگ لوکاچ هم خم می شود:
«شابلون هگلی ـ مارکسیستی لوکاچ
ساده ترین تمییز در اردوگاه به اصطلاح امپریالیستی
را
برای او امکان پذیر نمی سازد.»
پاول استفان
اینجا
ماتریالیسم دیالک تیکی
را
مستقیما
مورد حمله قرار می دهد.
لوکاچ
بر این مبنا حرکت می کند
که
وجود جامعتی
شاخص شعور است.
در مدافعات پاول استفان از نیچه
اما
قضیه بر عکس است.
پاول استفان
از
به
رسمیت شناسی این حقیقت امر پرهیز می ورزد
که
از
وجود معدنی
وجود آلی
توسعه و تشکیل یافته
و
از
وجود آلی
وجود جامعتی.
پاول استفان
از
شعرا، متفکران و فلاسفه
چه زن و چه مرد
نقل قول می آورد
که
نیچه
را
ستوده اند
و
از این نقل قول ها
نتیجه می گیرد
که
نیچه
چنان تهوع آور نبوده که «چپگرایان خود کامه» ادعا می کنند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر