محمود فلکی
«حماقت»
نان «قدرت» است که آن را توده مردم می پزد.
محمود فلکی
تحلیلی
از
میم حجری
۱
این ادعا به چه معنی است؟
۲
این اولا بدان معنی است
که
قدرت
(حکومت، دولت، رژیم، هیئت حاکمه)
از
حماقت
تغذیه می کند.
۲
به عبارت دیگر
میان حماقت و قدرت
رابطه علی (علتی ـ معلولی) برقرار است.
۳
یعنی
قدرت
معلول حماقت است.
۴
یعنی
علت قدرت
چیزی معرفتی
(شناختی، فکری)
است
و
نه
چیزی مادی، طبقاتی، اقتصادی، اجتماعی، زیربنایی.
۵
به نظر ما که سگان توده نانوای بینوا هستیم
قدرت
(حکومت)
یکی از عناصر روبنای ایده ئولوژیکی است
و
تابع زیربنای اقتصادی (مناسبات تولیدی)
است:
دیالک تیک زیربنا و روبنا
با
نقش تعیین کننده زیربنا در آن.
۶
قدرت (حکومت، دولت) تابع حاکمیت طبقاتی است.
(هیئت حاکمه مأمور طبقه حاکمه است)
۷
معنی این ادعای حریف
ضمنا این است که توده به مثابه شاطر نان حماقت
منشآء و موجد حماقت است
۸
یعنی
توده
حتی
مظهر حماقت نیست.
بلکه مولد حماقت است.
۹
توده
اما
در
دیالک تیک توده و طبقه حاکمه
وجود دارد.
۱۰
در نتیجه
معنی ضمنی این ادعا این است
که
طبقه حاکمه
اگر هم مولد خرد و فهم و فراست نباشد
مظهر خرد و فهم و فراست است
و
یا در بدترتن حالت
خردمند و فهیم و فراست مند
است.
۱۱
به نظر ما
توده
نه
احمق است
نه
مولد حماقت است
و
نه
مظهر حماقت .
۱۲
توده
فقط بدنام است
۱۳
قدرت را طبقه حاکمه تعیین می کند
ولی
با حمایت توده فریب خورده
تشکیل می دهد.
مثلا طبقه حاکمه طویله جماران
سوار بر امواج خون توده فریب خورده
به
قدرت
می رسد.
۱۴
برای اینکه تاریخ را توده می سازد
جرم توده همین سمت و رسالت تاریخ سازی است.
۱۵
به همین دلیل
توده برای طبقات حاکمه سکسی است.
۱۶
به همین دلیل
کسب و کار صدها هزار روشنفکر تحصیلکرده طبقه حاکمه
شب و روز
ربودن دل و دین توده است
(سایه سرخ توده)
برای بهره جویی از خونفشانی توده
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر