۱۳۹۹ مرداد ۷, سه‌شنبه

درنگی در دیالک تیک ایدئال و رئال (اوتوپی و علم، آرزویی و واقعی) (۱)


ترویج ایده‌ی مزدک توسط سوسیالیست‌های اوتوپی (تخیلی)

درنگی
از
شین میم شین

سؤال:
اگر
ایدئال
پیش فرم سوبژکتیو (دلبخواهی، اوتوپیکی، خیالی، آرزویی) رئال است،
منشاء خود ایدئال به مثابه پیشفرم چیست؟
مینو

۱
این سؤال بسیار مهمی است.

۲
ایدئال و آرزو
نیز به نوبه خود
منشاء رئال دارد.

۳
باید هم چنین باشد.

چون در دیالک تیک رئال و ایدئال
نقش تعیین کننده از آن رئال است.

۴
مثال:
یکی از مهم ترین ایدئال های بشری
تشکیل جامعه برابران است:
جامعه ای که در ان همه اعضای ان از خرد تا کلان
از زن تا مرد
از شهری تا روستایی
از علامه تا عمله
برابر باشند و کسی بر دیگری ستم روا ندارد.

۵
همه تراژدی های سوزناک یونان باستان بیانگر همین ایدئال اند.

۶
حتی در افسانه اخراج حوا و آدم از بهشت
همین ایدئال تئولوژیزه گشته است
(جامه فقهی در برکرده است.)

۷
منشاء این ایدئال
چه در کتب مقدس و چه در تراژدی های یونان باستان
وجود جامعه اشتراکی اغازین (جامعه برابران اولیه) است که برباد رفته است و از یاد رفته است.

۸
یعنی
ایدئال و آرزوی تشکیل جامعه برابران
منشاء رئال و واقعی دارد.

۹
مثال دیگر:
عمله و بنا قبل از بنای خانه
مدل فکری خانه را (ایدئال خانه رئال) را
در ذهن خود می سازند
بعد
با
آب و خاک و کاه و سنگ و سیمان و آهک و چوب و غیره
به
ایدئال خود
یعنی به مدل فکری خانه
رئالیته (واقعیت) می بخشند

۱۰
نهایتا
خانه ای ساخته می شود که در خطوط کلی اش
شبیه خانه فکری (ایدئال) است.

۱۱
سؤال اکنون این است که عمله و بنا مدل فکری خانه را از کجا کسب کرده اند؟

۱۲
منشاء رئال این مدل فکری خانه
را
مثلا
آشیانه پرندگان
لانه جانوران و غارهای اولیه نیاکان تشکیل می دهند.

۱۳
ایدئال همیشه منشاء رئال دارد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر