۱۳۹۹ تیر ۱۲, پنجشنبه

درنگی در شعری از سایه تحت عنوان «مارکسیست اسلامی» (۲)

امیر هوشنگ ابتهاج  (سایه) (اسفند ۱۳۰۶)

 تحلیلی از میم حجری
 
مارکسیست اسلامی
ه. الف. ابتهاج

یا حسین ابن علی
خون گرمِ تو هنوز
از زمین می‌جوشد

هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه‌ی خون می‌نوشد

کربلایی‌ است دلم:
سرِ حق بر نیزه است
خیل آزادگی
آواره صحرای ستم
از
 سیه‌کاری شمران و یزیدان
 فریاد

یا حسین ابن علی
همتت 
همره حق جویان 
باد!

پایان
 
قبل از شروع به تحلیل این شعر،
بهتر است
که
تاریخ سرایش این شعر
را
پیدا کنیم.

طبق معمول
از
 گوگول مغول شنگول منقول
می پرسیم:
 
۱
خبرگزاری دفاع مقدس
«پیر پرنیان اندیش»
 
«امروز هشتم محرم بود 
و
 عصری
 من (میلاد عظیمی) و عاطفه 
به خانه سایه رفتیم. 

سایه
 مغموم بود و از چشم‌هایش معلوم بود 
گریه کرده. 

عاطفه گفت: 
«بازم شیطونی کردین؟» 
(؟)
سایه خندید.
 پرسیدم:
 «اتفاقی افتاده؟»

- نه! 

شما می‌دونین که تلویزیون همیشه جلوم روشنه. 
هر کانالی هم که می‌زنم 
داره روضه و نوحه نشون می‌ده. 

من هم گوش می‌کنم و خب گریه‌ام می‌گیره. 
 می‌شینم با اینها گریه می‌کنم. 
(لبخند می‌زند.)

پس از چند دقیقه گپ و گفت،
 سایه می‌گوید:
سال‌ها پیش یک شعری گفتم به اسم «اربعین» که تمومش نکردم.

با 
تعجب
 اصرار می‌کنم 
شعر را بخواند 
و
 می‌خواند:
«یا حسین بن علی
خون گرم تو هنوز
از زمین می‌جوشد
هرکجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه خون می‌نوشد.
کربلایی است دلم.»

چاپش کنید 
استاد.

نه بابا، 
روزگار 
مساعد 
نیست.»
 
۲
کرب و بلا
پایگاه تخصص امام حسین

باغ گل سرخ

یا حسین بن علی
خون گرمِ تو هنوز
از زمین می‌جوشد
هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمۀ خون می‌نوشد
کربلایی‌ست دلم!

سرِ حق بر نیزه ست
خیل آزادگی آوارۀ صحرای ستم
از سیه‌کاری شمران و یزیدان فریاد
یا حسین بن علی
همتت همره حق جویان باد!
 
۳
وبلاگ دیار میرزا
 
«محمدرضا طاهری» و «حسین جنتی»
 دو تن از شاعران جوان کشورمان 
با
 انتشار شعری از استاد امیرهوشنگ ابتهاج سمیعی (سایه) 
در  
صفحه شخصی اینستاگرام خودشان 
از آزادگی و اصالت «سایه» 
گفتند:
یکی از ویژگی های مهم آدمهای آزاده و اصیل 
آن است 
که 
هیچ گاه 
از 
ترس قضاوت شدن 
دهان بر حقیقتی نمی بندند. 
 
مثال عینی اش 
همین استاد عزیز ما 
ست
 که
 در طول فعالیت هنری و ادبی اش 
نه
 دعوی مسلمانی
 داشته 
و
 نه
 اطرافیانی 
که
 به 
خاطر تظاهر به دینداری 
برای او کف بزنند. 
 
غالب حیات ادبی سایه در گونه ای از فضای روشنفکری ایران طی شده 
که 
در
 آن 
هرگونه تظاهر به چیزهایی که مربوط به مذهب می شود 
محکوم است 
به
 ارتجاع و عقبگرد! 
 
اما 
در 
همین فضا
 او 
وقتی 
با 
حقیقتی 
مانند حسین علیه السلام 
مواجه می شود 
هیچ هراسی از قضاوت شدن توسط اطرافیان و جامعه روشنفکری 
ندارد 
و 
قلم در ثنای او می راند
و 
این یعنی بزرگی و اصالت و آزادگی

۴
وبلاگ حدیث، شعر و فضایل اهل بیت

کربلایی است دلم 
(اثر هوشنگ ابتهاج)

یا حسین بن علی
خون گرمِ تو هنوز
از زمین می‌جوشد
 
هر کجا باغ گل سرخی هست
آب از این چشمه‌ی خون می‌نوشد

کربلایی‌ است دلم!

سرِ حق بر نیزه ست
خیل آزادگی آواره‌ی صحرای ستم
از سیه‌کاری شمران و یزیدان فریاد

یا حسین بن علی
همتت همره حق جویان باد!

پایان


۵
 زنده باد
گوگول مغول شنگول منقول.
 
جست و جو 
را
از
ترس پیدا شدن عناوین  بیشمار دیگر برای شعر موجز و مختصر سایه
قطع می کنیم.
 
اکنون
معلوم 
می شود
که
عنوان این شعر سایه
نامعلوم
است.
 
 یعنی
معلوم نیست 
که
مارکسیست اسلامی
است،
کربلایی است، دلم
است
و
یا
باغ گل سرخ
است.
 
تحلیل شعری سه خطی
در
طویله جماران
مشقت بارتر از تهیه و تولید واکسن برای کرونا ست.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر