احسان طبری
در بارۀ شیوۀ درستِ رفتارِ مبارزان با یکدیگر
[بحثی در بابِ اِتیکِ مارکسیستی]
منبع:
سایت نوید نو
ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
سؤال این بود
که
منظور طبری از مفاهیم زیر چیست؟
تماس حزب با واقعیت
شرکت در مبارزات وسیع مردم
نظارت مؤثر توده ها بر حزب
اندیشه ها و روش های ناسالم ناقلین
منظور حزب توده
(و همه طویله های سیاسی)
از
مبارزه
در
بهترین حالت
دو فرم اقتصادی و سیاسی مبارزه
و
در
بدترین حالت
چاقوکشی
(ترور و آدمکشی)
است.
هیچ یک از طویله های سیاسی
اعتنایی
به
مبارزه ایده ئولوژیکی
ندارد.
حزب توده
حزبی
است
که
با
همه دشمنان داخلی و خارجی توده
در
آتش بس ایده ئولوژیکی مدام و مستمر
به
سر
می برد.
حزب توده
برای مبارزه ایده ئولوژیکی
تره
حتی
خرد نمی کند.
حتی
به
مراتب
بدتر.
حزب توده
بدترین دشمن روشنگری
و
بهترین مبلغ خرافات رنگارنگ
است.
مسئله اساسی اما این است
که
توده
(و حزب توده)
بدون مبارزه ایده ئولوژیکی
نمی تواند
ترک خریت کند،
به
خودشناسی و خودآگاهی طبقاتی، علمی و انقلابی دست یابد،
دوست و دشمن خویش
را
تشخیص دهد
و
لیاقت معماریت تاریخ (تاریخ سازی) کسب کند.
برای اینکه خر
نمی تواند معمار باشد.
خر
فقط می تواند خرابکار باشد.
مفهوم خرابکار
مفهومی رئالیستی و راسیونالیستی
است
که
یکی از مفاهیم به میراث مانده از سران انقلاب بورژوایی سفید
است.
اما منظور طبری
از
شرکت حزب توده در مبارزات وسیع مردم
چیست؟
۲
ولی هرگاه حزب
به دلیلی از دلایل،
از
تماس با واقعیت و شرکت در مبارزاتِ وسیع و نظارتِ مؤثرِ توده‌ها
محروم گردد
(و این دلایل میتواند متعدد باشد)،
ناقلینِ اندیشه و روش‌های ناسالم
میدانِ عمل می‌یابند
وقتی
شعور انقلابی در اثر مبارزه پیگیر ایده ئولوژیکی
در
روح توده ای و توده
نفوذ نکند،
وقتی
توده ای و توده
توان تفکر و خوداندیشی
کسب نکنند،
حرکت فردی و اجتماعی،
به
ساده ترین فرم حرکت،
یعنی
به
حرکت مکانیکی
تنزل می یابد.
فونکسیون توده ای ها
در
این صورت
در
خودفریبی و عوامفریبی
(شیر کردن خرکی خود و شیر کردن خر رنگ کنکی توده)
خلاصه می شود.
این
سقوط تئوریکی و اتیکی حزب توده
در
شعر کسرایی
تحت عنوان «وطن»
تبیین می یابد:
رهبر حقیقی حزب توده
در
هیئت سیاوش کسرایی
توده
را
به
جادوی شعر
به
شوق و شور
می آورد
و
به
حمله بر عرش اعلی
سوق می دهد.
جای خالی شعور
را
شعر و شعار و شور
پر می کند.
بدین طریق
مطبوعات حزب توده
برهوت اندیشه
می شوند
و
فقط
به درد خودفریبی و خرتر از خود فریبی
می خورند.
نمونه بارزش
نوید
بوده است.
نوید
نشریه ای عاری از اندیشه
و
مملو از شوق و شعر و شعار و شور
بوده است.
هیئت تحریریه نوید
فاقد سواد و صداقت بوده است.
۳
ولی هرگاه حزب
به دلیلی از دلایل،
از
تماس با واقعیت و شرکت در مبارزاتِ وسیع و نظارتِ مؤثرِ توده‌ها
محروم گردد
(و این دلایل میتواند متعدد باشد)،
ناقلینِ اندیشه و روش‌های ناسالم
میدانِ عمل می‌یابند
منظور طبری از نظارت مؤثر توده بر حزب توده
چیست؟
طبری
نمی اندیشد.
برای اینکه بضاعت مفهومی و توان تفکر
ندارد.
طبری
جملات تصادفی و گسیخته از لنین و آن و این
را
از
خورجین ذهن خسته
بیرون می کشد و تحویل خواننده خر می دهد.
میان توده و حزب توده
رابطه دیالک تیکی سپاه و پیشاهنگ برقرار است.
توده
(سپاه)
فقط
پس از پیروزی و یا شکست در کارزار
می تواند
راجع به پیشاهنگ
ابراز نظر کند.
نظارت مؤثر بر آن پیشکش.
حزب توده
حزب بلشویک
نبوده و نیست
که
با
توده
پیوند عمیق
داشته باشد
و
توسط توده
نقد شود.
حزب توده
پس از انقلاب سفید
هم
عقب مانده تر از توده بوده
است
(یعنی پیشاهنگ سپاه توده نبوده است)
و
هم
بی پیوند با توده بوده است.
طبقه کارگر ایران
اصولا و اساسا
مخالف سرسخت فئودالیسم، فوندامنتالیسم و تروریسم شیعی
بوده اند.
هر کس با زحمتکشان دور و بر خود
در
آن روزگار
حرف زده باشد،
می داند.
توده
به
کیانوری
به
طنز و طعنه
آیة الله کیانوری
گفته است.
کدام نظارت مؤثر توده بر حزب توده در بین بوده است؟
دکاکین بی سواد و بی صداقت مدعی حزب توده
کماکان
همان خط مشی خرکی حزب توده
را
به
هر ذلتی
پیشه کرده اند
و
آبروی حزب توده
را
بی شرمانه
می برند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر