۱۳۹۸ اسفند ۵, دوشنبه

خرد ـ انسان ـ تاریخ (۱۳۴)

 
 
 
پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین

فصل هفتم
اعلام فلسفی استقلال انسان
توسط ایمانوئل کانت

فصل هفتم
بخش اول
قسمت ۸
 

۴۵
·      خرد به مدد ایده هایش سمت و سوی کردوکار مشروط های مرتبط با فهم را تعیین می کند:
·     سمت و سوی رسیدن به نامشروط را، مطلق را، بی پایان را.

۴۶
·     اگر راجع به مفاهیم ترانسندنتال خرد، سخن گوییم، باید بگوییم که آنها فقط ایده ها هستند.

۴۷
·     ما اما هرگز آنها را زاید و هیچ واره تلقی نخواهیم کرد.

۴۸
·     برای اینکه اگرچه بدین طریق نمی توان اوبژکتی را تعیین (تعریف) کرد، آنها اما می توانند اساسا بدون آنکه کسی متوجه باشد، به فهم در جهت مصرف تدارک دیده شده و روشنش خدمت کنند، که در اثرش اگرچه فهم چیز دیگری را دیگر نمی شناسد، که به کمک مفاهیمش می تواند بشناسد، ولی در این شناخت بهتر و فراتر هدایت می شود.»
·     (کانت، «نقد خرد محض»، ص ۳۸۵)

۴۹
·     کانت در جای دیگر، ایده را به مثابه «وظیفه ابدی»، محسوب می دارد، که خرد را همواره از نو مقرر می دارد.

۵۰
·     ایده خرد را در مقابل وظیفه همواره تازه تری برای رسیدن به شناخت کامل، بی قید و شرط و مطلق قرار می دهد.
·     وظیفه ای که خرد نباید و نمی تواند از تلاش برای انجامش شانه خالی کند.
·     وظیفه ای که هرگز به طرز کامل انجام پذیر نیست.»
·     (کانت، «آثار»، جلد ۵، ص ۲۳۷)

۵۱
·     ایده ها به مثابه مفاهیم تنظیمگر، در خدمت تدوین و سیستماتیزاسیون مواد معرفتی تعیین شده توسط مقولات قرار دارند.

۵۲
·     ایده ها، قواعد کل وقوف (شناخت) ممکنه کلیتجو در روند شناخت موجودند و ایده ها هستند که پیوند کلی وقوف سیستماتیک را امکان پذیر می سازند.
·     این امر توسط مقولات قابل دسترسی نیست.
·     برای اینکه به نظر کانت، استفاده از مقولات همواره با منفرد سر و کار دارد.
·     فقط با قضاوت منفرد، وقوف منفرد، زیرشناخت منفرد (شناخت جزء منفرد.)

۵۳
·     ایده ها اما برعکس مقولات، منظر (نقطه نظر) کلیت را در روند شناخت همراه می آورند.
·     ایده ها هستند که «به برکت آنها، می توان در معارف مشروط فهم، نامشروط را پیدا کرد، تا وحدت مشروط و نامشروط تشکیل و تکمیل شود.»
·     (کانت، «نقد خرد محض»، ص ۳۶۴)

۵۴
·     ایده ها شناخت کلیه وقوف (دانش تجربی) را به مثابه کلیت مطلق مشروط ها در نظر می گیرند.»
·     (کانت، «نقد خرد محض»، ص ۳۸۴)

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر