محمود سریع‌القلم
(متولد ۱۳۳۸ در تهران)
تحلیلی
از
ربابه نون
سی ویژگی که باعث می شوند به هم اعتماد نکنیم
۱
به شخصی که به ما محبت کرده و احترام گذاشته، لطمه می زنیم
۲
اینکه در چه جغرافیایی، چه سخنی را باید بگوییم یا نگوییم، آموزش ندیده ایم
۳
با یک ویژگی منفی، کلیتِ یک فرد را تخطئه می کنیم
۴
ظاهر و باطنِ ما در دوستی، بسیار فاصله دارد
۵
روزی چندین بار حرف مان را تغییر می دهیم
۶
مسئولیتِ قولی را که می دهیم نمی پذیریم
۷
تا بتوانیم از گفتنِ “اشتباه کردم” فرار می کنیم
۸
پشتِ سرِ فردی که از ما انتقادِ معقول کرده، بد گویی می کنیم
۹
خیلی زود محبتِ دیگران را فراموش می کنیم
۱۰
خود را ده برابرِ آنچه که هستیم نشان می دهیم
دهمین دلیل و یا تز سریع القلم برای بی اعتمادی میان اعضای جامعه،
خود بزرگ نمایی
است.
خود بزرگ نمایی
موجب تمسخر مردم می شود
و
نه
موجب بی اعتمادی.
سؤال
اما
این است
که
چرا
بعضی ها
و
نه
همه
خود
را
بزرگتر از آن که هستند،
نمودار می سازند؟
۲
خود را ده برابرِ آنچه که هستیم نشان می دهیم
خود بزرگ نمایی
می تواند علل مادی و فکری متنوعی داشته باشد.
یکی از علل خود بزرگ نمایی
پسیکولوژیکی
است.
مثال:
در
جنگ
برای هراس افکنی در دل دشمن
ده برابر تانک های واقعی خود
تانگ های تخته ای و یا پلاستیکی
به
نمایش گذاشته می شود.
این
ضمنا
به
دلیل هراس از دشمن
است.
یعنی
خود بزرگ نمایی
بیانگر دیالک تیک هراس
(دیالک تیک ترسیدن و ترساندن)
است.
۳
خود را ده برابرِ آنچه که هستیم نشان می دهیم
بنابرین
خود بزرگ نمایی اعضای جامعه
از
جنگلیت جامعه
پرده برمی دارد.
چون
در
جنگل
است
که
همه از همدیگر
هراس دارند.
بی اعتمادی
در
جنگل
نه
از
خود بزرگ نمایی سکنه آن
بلکه
از
ماهیت مبتنی بر توحش آن
نشئت می گیرد.
خود بزرگ نمایی
نتیجه جنگلیت جامعه
و
توحش سکنه آن
است.
۴
خود را ده برابرِ آنچه که هستیم نشان می دهیم
دلیل دیگر خود بزرگ نمایی
خریت
است.
یکی از بزرگ ترین خود بزرگ نمایان
احمد شاملو
بود.
او
از
فرط خریت
خیال می کرد
که
شرف کیهان
است.
بامداد اول و آخر
است.
هابیل است.
این چیزها
مضحک
اند.
خلایق
را
برای روده بر شدن از خنده
از
قلقلک
بی نیاز می سازند.
این
هم
ولی
ربطی
به
اشاعه بی اعتمادی میان اعضای جامعه ندارد.
۵
خود را ده برابرِ آنچه که هستیم نشان می دهیم
یکی دیگر از دلایل خود بزرگ نمایی
سرخ نگه داشتن صورت به ضرب سیلی
است.
یعنی
دلیل خود بزرگ نمایی
وقوف به حقارت خویش
است.
این وقوف به حقارت خویش
با
پاسیویته
(انفعال)
توأم
است.
یعنی
یأس از تلاش برای توسعه و تکامل خویش و نیل به برابری با همنوعان
سبب خود بزرگ نمایی
می شود.
اینهم
کم ترین ربطی
به
اشاعه بی اعتمادی
ندارد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر