آذر ماجدی
عضو کنونی کمیته مرکزی حزب کمونیسم کارگری ایران است.
او همچنین عضو هیئت اجرایی سازمان بین‌المللی سازمان ابتکار فمینیستی
اروپایی
که در حوزه سکولاریسم و حقوق زنان در مناطق اروپا و خاورمیانه
فعالیت می‌کند است.
سرنگونی مسالمت آمیز یک کلاه گنده
آذر ماجدی
منبع:
جهان تلگراف
پس از بایگانی طرح های مختلف “گذار”،
اپوزیسیون دست راستی
در
بیانیه ١٤ معصومین
بکس و باد کرده است.
یک “اتاق فکر” ساخته اند و چند دسته ١٤ معصوم یافته اند و هر چند روز یکبار یک دسته را رو می کنند.
ترکیبی از شخصیت های کم نام و نشان و بی نام و نشان با عناوین دهان پرکن
پای یک قوطی بگیر و بنشان را امضاء می کنند
و در دنیای مجازی می چرخانند.
تاکنون این طرح با هیچ اقبال و استقبالی از طرف مردم روبرو نشده است.
چرا؟
مردم عقل دارند!
با تاکتیک های این اصلاح طلبان حکومتی هم خوب آشنا هستند.
بیش از بیست سال است این دارو دسته کارشان این بوده
که
مردم را سر کار بگذارند.
هر چند سال یکبار در زمان مضحکه انتخاباتی
یک چهره “بد” می سازند تا در برابر چهره “بدتر”
مردم را برای رای به او پای صندوق های رای بکشانند.
اکنون هم که رژیم لب گور ایستاده است، یک طرح پا در هوای پوچ علم کرده اند تا مدتی دیگر مردم را دنبال نخود سیاه بفرستند.
۱
ما
نه
آذر ماجدی
را
می شناسیم
و
نه
ماجد
را
۲
این بخش اول تحلیل آذر ماجدی
از
اوپوزیسیون دست راستی
است.
۳
ما
اوپوزیسیون دست راستی و یا دست چپی
را
هم
نمی شناسیم.
۴
ولی
این سخن آذر
را
مورد تأمل قرار می دهیم
تا
اجنه
پس از سر برداشتن از سجده
بخوانند
و
کیف خر کنند
و
به
عوض سجده
عرعر کنند.
۱
سرنگونی مسالمت آمیز یک کلاه گنده
در همین عنوان «تحلیل» آذر
فقر مفهومی او
عربده می کشد.
کمونیسم کارگری
تحت رهبری وایت لینگ
در
زمان حیات مارکس
هم
جز این نبوده است.
طویله بوده است.
انگلس
نوشته
که
مارکس در قهوه خانه
در
بحث با وایت لینگ خر
خشمگین شد
و
چنان مشتی بر میز کوبید
که
چلچراغ های قهوه خانه
به
لرزه در آمدند.
۲
سرنگونی مسالمت آمیز یک کلاه گنده
سرنگونی مسالمت آمیز
ربطی به تنگی و گشادی (و نه کوچولویی و گندگی) کلاه
ندارد.
سرنگونی مسالمت آمیز
فرم سرنگونی
است.
نه
کمتر
و
نه
بیشتر.
فرم
مثل قابلمه
است.
فرم
بسان قابلمه
تعیین کننده
نیست.
تعیین کننده محتوای فرم و قابلمه است.
۳
سرنگونی مسالمت آمیز یک کلاه گنده
سرنگونی مسالمت آمیز
یکی از فرم های متعدد و متنوع سرنگونی ولایت فقیه
است.
مسئله
این
است
که
آلترناتیو مدعیان سرنگونی ولایت فقیه
چیست؟
آذر ماجدی
فرم سرنگونی ولایت فقیه
را
به
چالش می کشد
و
راجع
به
محتوا،
یعنی
راجع
به
آلترناتیو اپوزیسیون
حرفی نمی زند.
این ایراد کمی نیست.
در
زمان شاه
هم
فرم قهرآمیز سرنگونی رژیم شاه
مطرح و مطلق شد:
جنگ مسلحانه
هم
استراتژی
هم
تاکتیک
(چریک های فئودالی ـ فاشیستی خلق)
در
آن زمان هم کسی راجع به آلترناتیو نپرسید.
تنها جریان فلسفه ـ فقیری
که
اعتراض داشت،
حزب توده
بود
که
مخالف مطرح کردن و مطلق کردن فرم قهرامیز سرنگونی رژیم بود.
همین و بس.
حزب توده
هم
از
فرط خریت
راجع به الترناتیو
(محتوای این فرم سرنگونی)
نیندیشید و نپرسید.
اکنون
همان
فدائیان و مجاهدین خلق
فرم مسالمت آمیز سرنگونی ولایت فقیه
را
مطرح و مطلق می کنند
و
با
فرم های دیگر سرنگونی
مخالفت می ورزند.
دعوا
در
طویله جماران
بر
سر بند تنبان
است.
اگر دستم رسد بر چرخ گردون
به او گویم که آن چون بود و این چون
هسته معقول سخن آذر همینجا ست.
مطرح و مطلق کردن فرم سرنگونی ولایت فقیه و مسکوت گذاشتن محتوای فرماسیونی و طبقاتی آن
خواه فرم مسالمت آمیز و خواه فرم قهرآمیز
هم
می تواند
نشانه خریت (فقر فلسفه)
باشد
هم
می تواند
نشانه عوامفریبی
باشد
و
هم
می تواند
نشانه خریت و عوامفریبی
باشد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر