حزب
توده ایران معتقد است که میهن ما به تغییرهایی بنیادی در راستای
اجرایی شدن
خواست‌های ”ملی- دموکراتیک“ نیازمند است.
این
امر در کشور ما به
معنای تغییرِ کامل ماهیت دیکتاتوریِ روبنای سیاسی، و برپا داشتن مبانی اساسی دموکراسی و آزادی ها ست.
تغییر روبنای سیاسی استبدادی، مخرج مشترکِ طیف وسیع طبقه و قشرهای اجتماعی است
و
در حکم پشتوانه و مشروعیت حکومت ملی و دموکراتیک نیز خواهد بود.
ما
معتقدیم که در کنار این جنبه سیاسی دموکراتیزه
کردن روبنای سیاسی، نمی توان جنبه ”اقتصاد سیاسی“ این مرحله و منافع و خواست های بی‌درنگ مادی
توده ها را در نظر نگرفت.
زیربنای
اقتصادی
کشور ما به طرزی
گسترده زیر سلطه سرمایه داری انگلیِ تجاری و بورژوازی بوروکراتیک است.
تمرکز این کلان‌سرمایه های ضد ملی و ارتباط شان
با هرمِ
قدرت، زاینده طیف
رنگارنگی از عامل های ضد دموکراتیک و ضد اجتماعی در روبنای سیاسی دیکتاتوری کشورمان است.
از
این روی، رویارویی با این لایه های الیگارشی نمی تواند خارج از برنامه مرحله
”ملی- دموکراتیک“ باشد.
در
غیر
این صورت،
تغییرها در روبنای سیاسی- در بهترین حالت- به تغییر در شکل و جا به جایی کانون های قدرت محدود
خواهد شد.
این
لایه‌های بورژوازی انگلی، مخالف
تغییرهای بنیادی و ترقی اند
از این روی، افشا کردن ماهیت شان و مرزبندی کردن با آنها در راستای دقیق
کردن صف بندی شرکت کنندگان در جبهه وسیع،
ضروری است.
پایان
پایان
سرچشمه:
صفحه فیسبوک امید
(به نقل از نامه مردم
شماره ۹۱۵، ۷ اسفند ماه ۱۳۹۱)
تحلیلی
از
یدالله سلطان پور
۱
۲
۳
۴
۵
۶
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر