تحلیلی
از
شین میم شین
حکم رییس صادر شد
گفتگوی امید روحانی با کیمیایی
روشنفکر و تکنوکرات
نگاه کنیم به نقش روشنفکران ، آگاهان و دانستگان
در20 دهه پیش تا حالا و ببینیم چه قدر بوده است و هست . زمانی بود کهروشنفکران در همه جای جهان حضور داشتند و راجع به همۀ سیاست ها تصمیم میگرفتند .
حرف شان خوانده می شد .
پیشنهاد سارتر زمین نمی ماند .
پیشنهاد مثلا توماس مان زمین نمی ماند.
آن ها هم راجع به همه چیز و همه جا حرف و سخن می گفتند و نه فقط در بارۀ وضع خود و کشور خودشان
بلکه راجع به هر موضوع کلان یا حتی جزیی
در همه جای دنیا.
اکنون این جایگاه دیگر وجود ندارد ،
برای اینکه پیدایش تکنوکراتیسم ، فاصلۀ بین روشنفکر و مردم را کم کرد .
تکنوکراتحالا همان جایگاه را دارد و چون تکنوکرات است ، اصلا در این مباحث فکری وعقیدتی شرکت نمی کند . تکنوکرات حضور از خود نشان نمی دهد
بلکه سایه از خودش نشان می دهد .
بیشتر سیاستگزاران فعلی در جهان تکنوکرات هستند .
حالا من سؤال می کنم که ما چه قدر درگیر این نکته هستیم ؟
هماکنون روشنفکری که قرار است در حیطۀ روشنفکری قرار بگیرد ، تا چه حد دراین مقام از روی دست قبلی ها می نویسد ؟ به همین سینما رجوع کنیم وسینماگرانی که در سمت موافق هستند، اما می خواهند به سمت مخالف بیایند واپوزیسیون شوند ، تا نویسندۀ جوان امروزی ....
که چه قدر از خودش خلاقیت دارد و چه قدر از روی دست گذشته ها و قدیمی ها بر می دارد یا دست کم نگاه می کند ؟
چه قدر نوع زندگی روشنفکر قدیمی را الگو قرار می دهد ؟ دیگر روشنفکری به وجود می آید که روشنفکر زمانۀ خودش باشد.
اگر این به وجود بیاید آن وقت می تواند در جهان تفکرحضور داشته باشد.
پایان
ویرایش
از
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
پایان
تکنوکراسی
۱
۳
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر