مهندس صادق انصاری
(ا. برزگر)
اندیشه ها، مفاهیم و زبان فارسی
در
قلمرو «ولایت فقیه»
دفتر چهارم
شورای نویسندگان و هنرمندان ایران
(۱۳۶۵)
ویرایش و تحلیل
از
شین میم شین
۱
جنگ و «مکتب شهادت»
(منتظری، «دیدار با استادان و دانشجویان»، کیهان، ۲۷
بهمن ۱۳۶۴)
ولی فقیه
به سادگی
جنگ
را
«نعمت»
خواند
و
با
این فتوا
حال و آینده کشور و مردم آن
را
فدای این نعمت کرد
و
در
پی ماجراجویی های قدرت طلبانه «ولایت»
بر
همه جنایت ها و ویرانگری های بی فرجام جنگ
صحه نهاد.
سؤال این بود
که
تفاوت جدی میان فاشیسم (نازیسم) و فوندامنتالیسم،
هیتلر و خمینی
در
رابطه با مفهوم جنگ
چیست؟
جنگ برای فاشیسم
(نازیسم)
و
میلیتاریسم ژاپن
به مثابه بیانگران منافع امپریالیسم آلمان و ژاپن،
وسیله ای برای کسب سرکردگی جهانی
بود.
جنگ برای فوندامنتالیسم شیعی و سنی
به مثابه بیانگران منافع فئودالیسم و کاپیتالیسم کپک زده تجاری ـ سنتی
فقط در حرف و هارت و پورت،
وسیله ای برای کسب سرکردگی جهانی است.
نه
دولت اسلامی کذایی
(داعش)
و
نه
طویله جماران
قادر به تولید و تهیه نان خشک و خالی برای سکنه طویله نیستند.
هژمونی جهانی
پیشکش مجانین دیگر.
ما
در این مورد
با
اوتوپی فوندامنتالیستی سرکردگی جهانی
سر و کار داریم.
آیین تشیع
آیین اوتوپی های تهوع آور و خنده دار رنگارنگ است.
از
اوتوپی ظهور امام ۱۰۰۰ ساله و کشتار بی حد و مرز بشریت بی باور به خرافات اصلا حشری
تا
شروع قیامت
که
یادآور انفجارات اتمی پیدرپی
خواهد بود.
اوتوپی های آخرالزمانی مبتنی بر نابودی جهان
فقط
در
کله خالی از مغز مشتی مجانین مرتجع گندیده
می توانند تشکیل یابند.
از
اوتوپی
احیای صدر اسلام برده داری
تا
اوتوپی امحای اسرائیل
جالب تر از همه این نکته است
که
محتوای همه این اوتوپی های بیمارگونه
نابودی تمامعیار همه زیبایی های جهان است
که
نتیجه زحمت و مشقت عرقریز بشریت زحمتکش بوده اند.
اشرافیت بنده دار و فئوال و بورژوای نکبت زده ی فاشیست و فوندامنتالیست
خرابکار نظری و عملی
به معنی واقعی کلمه اند.
خرابکار
یکی از مفاهیم سوسیولوژیکی رئالیستی ارزشمند به میراث مانده از انقلاب سفید است.
مطبوعات انقلاب سفید
جوجه فئودال های فدایی و مجاهد و لیملام و دیمدام
را
خرابکار
خطاب می کرند.
۲
ولی فقیه
به سادگی
جنگ
را
«نعمت»
خواند
و
با
این فتوا
حال و آینده کشور و مردم آن
را
فدای این نعمت کرد
و
در
پی ماجراجویی های قدرت طلبانه «ولایت»
بر
همه جنایت ها و ویرانگری های بی فرجام جنگ
صحه نهاد.
الف برزگر
فرزانه ترین شخصیت توده ای است،
ولی
با
طرز «تفکر» شیعیان
بیگانه است.
شیعیان
هر
بدبختی در زندگی
را
مشیت الهی،
اسباب آزمون خود توسط الله
و
نتیجتا
نعمت الهی می دانند.
ظرفیت تسکینی و تخدیری مذهب
احتمالا
در
همین تحمیق تئوریکی توده
است.
مذهب
هم
به
سؤالات مؤمنین
جواب می دهد.
مذهب
هم
مؤمنین
را
به
شناخت جهان
قادر می سازد.
البته
شناخت مذهبی
نه
شناخت به معنی علمی کلمه،
بلکه
نوعی عوامفریبی
است.
خردستیزی
ذاتی مذهب است.
در طرز «تفکر» مذهبی
همه چیز بنا بر مشیت الهی صورت می گیرد
و
چون
خدا
خیرخواه مؤمنین
است،
پس
می توان گفت که هر مشیت الهی
نعمتی
است.
خواه جنگ باشد
خواه ایدز باشد
و
خواه زلزله و سیل و سونامی و توفان باشد.
شکست انقلاب سفید و پیروزی ارتجاع سیاه
هم
به همین دلیل
نعمتی
بوده است.
۳
ولی فقیه
به سادگی
جنگ
را
«نعمت»
خواند
و
با
این فتوا
حال و آینده کشور و مردم آن
را
فدای این نعمت کرد
و
در
پی ماجراجویی های قدرت طلبانه «ولایت»
بر
همه جنایت ها و ویرانگری های بی فرجام جنگ
صحه نهاد.
دلیل دیگر نعمت بودن جنگ،
شاید این بوده
که
ارتجاع سیاه اصلا حشری
برنامه ای برای اداره طویله نداشته است.
جنگ
توجه آحاد مردم
را
به
خود جلب می کند و فرصت زمانی ارزشمندی در اختیار طبقه حاکمه قرار می دهد.
بی برنامگی اجامر
در
هیاهوی تانک و توپ
گم می شود.
چه نعمتی بهتر از این؟
ضمنا
به
بهانه جنگ با دشمن
می توان هر نفسکشی را ترور و تهدید و خفه و خاموش کرد و به جای خود نشاند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر