پروفسور، دکتر، مهندس نورالدین کیانوری
دارای دکترای معماری و شهرسازی
دکترای مهندسی راه و ساختمان
از
دانشکده فنی آخن در آلمان
استاد معماری در دانشگاه مونیخ و در دانشگاه تهران
پروفسور معماری در آکادمی معماری آلمان دموکراتیک
دبیر اوّل کمیته مرکزی حزب توده ایران از سال ۱۳۵۷ تا سال ۱۳۶۲
تاریخ تولد:
۱۹۰۵، بلده، ایران
تاریخ مرگ:
۵ نوامبر ۱۹۹۹، استان مازندران، ایران
همسر: مریم فیروز
والدین: شیخ مهدی نوری
تحصیلات دانشگاهی:
دانشگاه تهران،
دانشگاه فنی آخن
مستند سیمرغ
(ناگفته های حزب توده)
قسمت اول
https://www.youtube.com/watch?v=rKV5cknVIP8&t=883s
تحلیلی
از
گاف سنگزاد
۱
شخصیت توده ای دیگر
که
خود
را
معرفی می کند،
پروفسور دکتر مهندس نورالدین کیانوری
است.
او
بدون مقدمه
حتی
بدون ذکر تاریخ تولد خویش
اعلام می دارد
که
از
سال ۱۳۲۱
با
کارت شماره ۴۴۴
به عضویت حزب توده ایران درآمده است.
حزب توده ایران
برای فرزانه توده
مقصد و مقصود
بوده است.
حزب توده ایران
کعبه آمال
بوده است.
حزب توده ایران
بزرگ ترین عشق زندگی فرزانه توده بوده است.
بی کمترین چشمداشتی
دار و ندار مادی و معنوی و روحی و روانی خود
را
عاشقانه
فدای حزب توده ایران کرده است.
عاشقان جهان بی سامان
باید
هم
چنین باشند.
در کنگره دوم حزب
به
عنوان عضو کمیته مرکزی و هیئت اجرائیه حزب انتخاب شده است.
پس
از
تیراندازی به شاه
دستگیر و زندانی شده است.
پس از فرار دسته جمعی از زندان،
۵ سال به مبارزه زیرزمینی پرداخته است.
در
سال ۱۳۳۴
پس
از
کودتای ۲۸ مرداد
برای شرکت در اجلاس کمیته مرکزی حزب
به
خارج رفته است
و
مجددا
به
عضویت هیئت اجرائیه کمیته مرکزی حزب انتخاب شده است.
در
آستانه عنگلاب اسلامی
به
عنوان
دبیر اول حزب توده ایران
انتخاب شده است.
در بهمن ماه ۱۳۶۲
همراه با گروهی دیگر از سران و سرداران حزب دستگیر شده است.
نورالدین کیانوری
کیست؟
نورالدین کیانوری
متولد بلده در شهرستان نور، مازندران
در
سال ۱۳۲۳
با
مریم فیروز
ازدواج کرد.
مریم فیروز تا پایان عمر در کنار همسرش بود.
نورالدین کیانوری
توسط سید روح الله مصطفوی خمینی
از
مرگ
(حکم اعدام)
نجات پیدا کرد.
فعالیت معماری، شهرسازی و طراحی جامع
نورالدین کیانوری
تحصیلات خود را در ایران و آلمان انجام داد
و
از
دانشگاه فنی آخن
دکترای مهندسی راه و ساختمان گرفت.
پس از پایان تحصیل در آخن
در شهر مونیخ و سپس در ایران مشغول به کار با تخصص طراحی بیمارستان شد.
نورالدین کیانوری
استاد معماری در دانشگاه تهران بود.
کتاب «ساختمان های درمان و بهداشت»
را
در
دوران حبس و سرانجام پس از فرار از زندان قصر
به
تحریر درآورد
که
حداقل تا زمان فوتش
(بیش از ۶۰ سال)
تنها منبع علمی در طراحی و معماری درمانگاه و بیمارستان در ایران بوده است.
نورالدین کیانوری
در
مهاجرت به آلمان دموکراتیک
در دو دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به تحقیق و تدریس در آکادمی ساختمان برلین مشغول بوده است.
بخشی از مهم ترین آثار و مقالاتش در این دوره به شرح زیرند:
۱
کتاب واحدهای مسکونی بزرگ
که
تجزیه و تحلیل و طرح جامع معماری و شهرسازی اجتماعی است
و
بیش از نیم قرن پیش
در شرایط بعد از جنگ جهانی دوم و بازسازی آلمان
توسط نورالدین کیانوری تحت نام مستعار
به
زبان آلمانی
نوشته و در مدت زمان یک سال پس از انتشار،
۸ بار
در
آلمان
تجدید چاپ شده‌است.
۲
طرح و پروژه .N.K
- پیشنهاد برای مسکن سازی صنعتی (انبو ه‌سازی صنعتی مسکن) ۶۷–۱۹۶۵.
نشریهٔ علمی روستوک آلمان
۳
آسمانخراش‌های مسکونی
(مقاله)
نشریه علمی معماری آلمان
کتاب آسمانخراش‌های مسکونی
- (کتاب با ۱۶۷ تصویر -
نتایج ۱۰ سال تحقیق
(از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۷)
۴
مشکلات توسعه راه و مشکلات ساخت و ساز مسکن
(مقاله)
نشریه علمی معماری آلمان
۵
شیوه زندگی اجتماعی و مشکلات توسعه راه و حمل و نقل شهری
(مقاله)
نشریه علمی معماری آلمان
۶
چشم انداز معماری اجتماعی
- معماری اجتماعی متضاد تئوری همگرایی مقاله مشترک -
نشریه علمی معماری آلمان
۷
اقتصاد شهری و بغرنجی شهرسازی
- (طراحی جامع شهر)
بغرنجی اقتصاد ساختاری و فضایی بر مبنای حفظ محیط زیست -
(مقاله)
مجله معماری آلمان
۸
طراحی شهری و معماری تا سال ۲۰۰۰ و فراتر از آن
- طرح جامع -
مجموعه طرح ها
نورالدین کیانوری
(نتایج ۱۰ سال تحقیق از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۸)
با
نام مستعار
که
از آکادمی معماری برلین به سرقت رفته)
فعالیت سیاسی
پیش از عنگلاب اسلامی
نورالدین کیانوری
پس از پایان تحصیلات خود
در سال ۱۳۱۹
به
ایران آمد و در ۱۳۲۱ به حزب تازه تأسیس توده پیوست.
نورالدین کیانوری
چند سال بعد
رهبری شاخه جوانان حزب را بر عهده گرفت
و
در جریان وقایع مربوط به ملی شدن صنعت نفت از طرفداران نهضت ملی محمد مصدق بود.
او با فروپاشی سازمان نظامی حزب توده به همراه بسیاری از رهبران دیگر توده
در سال ۱۳۳۴ نخست به اتحاد شوروی و سپس در ۱۳۳۶ به جمهوری دموکراتیک آلمان مهاجرت نمود.
با
اوجگیری جنبش ضد انقلابی ایران در سال ۱۳۵۷
به عنوان دبیر اول حزب توده ایران
جای ایرج اسکندری را گرفت
و
در
۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۸ به ایران بازگشت.
تعداد اندکی از گردانندگان حزب در برلین شرقی که مقر حزب توده در تبعید بود باقی ماندند و دفتر این حزب را در اروپا فعال نگه داشتند.
علیرغم پشتیبانی حزب توده از نظام جدید
در
مقاطعی حساس
از
جمله در جنگ ایران و عراق و همچنین قرار دادن اطلاعات محرمانه امنیتی در کودتای نوژه در اختیار مسئولان نظام جدید داده است.
(علی اکبر هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود چندین بار به ملاقات با نورالدین کیانوری و محمدعلی عمویی در منزل شخصی خود و دریافت اطلاعات سری از آنها اشاره می‌کند.)
رهبری حزب،
با
شیعیان و نیروهای طرفدار آیت الله خمینی از گذشتهٔ مثبت و دوستانه برخوردار بود:
پشتیبانی رهبری حزب از قیام ۱۵ خرداد
و
پخش برخی از اعلامیه‌های آیت الله خمینی از رادیو پیک ایران.
نورالدین کیانوری
در نشست پرسش و پاسخ ۲۰ شهریور ۱۳۶۱ خورشیدی شعری را نقل قول کرد بدین مضمون:
توده ای هستم و همراه امام
ماندگارم که زمان است به کام.
نورالدین کیانوری
چنین می پنداشت که با تشدید جنبهٔ ضد آمریکایی عنگلاب،
در شرایط آرایش قوای بین المللی و وضعیت سیاسی ـ جغرافیایی ایران
و
روش دوستانهٔ شوروی،
جمهوری اسلامی راهی جز آن نخواهد داشت
که
به تدریج به سوی جبههٔ ضدامپریالیستی کشیده شود.
تصور این بود که تعمیق (مبارزهٔ ضدامپریالیستی) و نزدیکی بیشتر با شوروی،
به تفاهم و نزدیکی جمهوری اسلامی با حزب خواهد انجامید.
کیانوری معمار و مبلغ سیاست نزدیکی به آیت‌الله خمینی بود.
پشتیبانی گاه بیش از حد یک‌سویهٔ این حزب از روح‌الله خمینی
و
تأکید بر جنبهٔ ضدآمریکایی وی به رهبری کیانوری
انجام شد.
بنابر اسناد احزاب کمونیست و کارگری جهان، دوران کنونی، دوران گذار از سرمایه‌داری به سوسیالیسم و تضاد اصلی جهانی نیز «تضاد میان جبههٔ کشورهای سوسیالیستی و متحدان آنها با امپریالیسم جهانی به رهبری آمریکا» فرمول‌بندی شده بود.
نورالدین کیانوری
در پشتیبانی از مبارزهٔ ضد آمریکایی گرایش آقای خمینی، بر این پندار بود که به وظیفهٔ سیاسی و انقلابی خود عمل می کند.
در پاسخ به استفتایی که از آقای خمینی به تاریخ شعبان ۱۳۹۷ شد،
او می گوید:
«من صریحاً اعلام می کنم که از این دسته جات چه کمونیست، چه مارکسیست، … و تفرقه اندازان … به هر اسم و رسمی باشد، متنفرم و بیزارم و آنها را خائن به مملکت و مذهب می‌دانم».
(پیام انقلاب جلد اول ص. ۱۶۸)
کیانوری که از چپگراها، افراطیون چپ، تروریست‌های چپ گرای، مسلمان نماها، تروریست های مارکسیست - مذهبی و تروریست های مذهبی (همانند گروه فرقان) بیزار و متنفر بود و توجهی چندانی به اسناد احزاب کمونیست و کارگری جهان در فرمول بندی‌ها و نظریه پردازی سیاسی نداشت.
نورالدین کیانوری
طراح سیاست وحدت عمل و اتحاد وسیع نیروهای اصیل انقلابی و ضدامپریالیستی در ایران به رهبری سید روح‌الله مصطفوی موسوی خمینی بود.
نورالدین کیانوری
بحران گروگانگیری در سفارت آمریکا
را
«منفجر ساختن ستاد براندازی انقلاب ایران»
عنوان می‌کرد.
کیانوری می گفت:
«تشدید مبارزه علیه امپریالیسم و ارتجاع داخلی زمینه را برای تشکیل چنین جبهه ای (جبههٔ متحد خلق) مسلماً هموار خواهد کرد.
ما با تمام قوا درجهت تقویت این روند می‌کوشیم.»
(پرسش و پاسخ ۱۵ آبان ۱۳۵۹).
بر این اساس
کیانوری
با
حرکت از خصلت ضدامپریالیستی انقلاب، انقلاب ایران را در ردیف سلسله جنبش های رهایی بخش ملی خلق های جهان سوم،
ارزیابی می کرد.
(مجلهٔ دنیا شمارهٔ ۵ سال ۱۳۵۷ "برخی مسائل نظری مربوط به انقلاب ایران").
زندان
نورالدین کیانوری
در بهمن ماه ۱۳۶۱
همراه با بسیاری از رهبران، اعضا و هواداران حزب
دستگیر شد.
چند ماه بعد در اعترافات تلویزیونی ضبط شده در زندان که دستگاه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ترتیب داده بودند و از تلویزیون ایران پخش شد،
رهبران درهم‌شکسته حزب یک به یک به جاسوسی برای شوروی اعتراف کردند.
کیانوری،
تکیده و درهم شکسته، اظهار داشت
که
«حزب توده از آغاز تأسیس در ۱۳۲۰ تا به حال، ابزاری برای جاسوسی و خیانت بوده‌است».
کیانوری
در سال ۱۳۶۸ هنگامی که ۷۴ سال داشت
و
پس از شش سال حبس و زیر شکنجه قرار گرفتن،
حاضر شد
نامش در گزارش «گالیندوپل»
نخستین نماینده کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد
که
از
زندان اوین
دیدار نمود،
مبنی بر شکنجه دیدن و بدرفتاری نوشته شود.
او
با
نشان دادن دست نیمه فلج و انگشت های شکسته و پای آسیب دیده،
در حضور مسئولین زندان اوین دربارهٔ نحوه شکنجه شدن وحشیانه خود صحبت نمود
و
همینطور در گزارش اضافه کرد
که
سه تن از اعضای حزب در سلول های انفرادی
به سر می برند،
کیانوری همچنین اتهام جاسوسی و توطئه را رد نموده و اعدام هزاران جوان بیگناه را محکوم کرد.
نورالدین کیانوری
در زندان نامه‌ای به سید علی خامنه ای در خصوص شکنجه‌های زندانیان نوشت و در آن نامه گفت که برای اعتراف به اتهام دروغین تدارک کودتای مسلحانه برای سرنگون ساختن نظام جمهوری اسلامی، به همراه سایر رهبران حزب به شدت شکنجه شده و همسرش مریم فیروز و همینطور افسانه دخترش را شلاق زده و در مقابل چشمانش از سقف آویزان نموده‌اند.
نورالدین کیانوری
پس از آزادی از زندان اوین تحت مراقبت ویژه وزارت اطلاعات و تا پایان عمر خود در حبس خانگی به سر برد و تحت نظر بود.
نورالدین کیانوری
در آستانه فروپاشی شوروی با اصلاحات گورباچف مخالفت کرد و بحران و فروپاشی شوروی را به توطئه آمریکا نسبت داد.
در بهمن ۱۳۶۱ بیش از ۵۰ نفر از اعضای رهبری و کادرهای فعال آن از جمله نورالدین کیانوری و همسرش مریم فیروز،
توسط سپاه پاسداران
به
اتهام «جاسوسی»
دستگیر و در زندان توحید به زیر شکنجه برده شدند.
نورالدین کیانوری
در زندان به اتهام «تدارک کودتای مسلحانه برای سرنگون ساختن نظام جمهوری اسلامی» متهم شد.
نهایتاً
در
۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۶۲
در
حمله دوم نیروهای امنیتی ایران به بقیه رهبران، کادرها و اعضا حزب
بیش از ۱۰۵۰۰ نفر از اعضای حزب توده ایران و رهبری و کادرهای فعال آن دستگیر و به زیر بازجویی و شکنجه برده شدند.
نورالدین کیانوری
که در سال‌های آخر عمر خود همچنان از سیاست‌های حزب توده در جهت پشتیبانی از انقلاب اسلامی ایران دفاع می کرد،
در ۱۴ آبان ۱۳۷۸ در گذشت و در بهشت زهرای تهران قطعه ۲۴۲، ردیف ۷۵، شماره ۳۱ به خاک سپرده شد.
کتاب‌ها، مقالات، میزگرد تلویزیونی
۱
میزگرد تلویزیونی:
آزادی، هرج و مرج و زورمداری
جلسه اول:
اول خرداد ۱۳۶۰
۲
میزگرد تلویزیونی:
آزادی، هرج و مرج و زورمداری
جلسه دوم:
چهارم خرداد ۱۳۶۰
۳
میزگرد تلویزیونی:
آزادی، هرج و مرج و زورمداری
جلسه سوم و چهارم
۴
کتاب «ساختمان‌های درمان و بهداشت»
سال ۱۳۲۹ تهران.
قطع وزیری، ۱۸۰ صفحه.
۵
حزب توده ایران و مسائل میهن انقلابی ما
- مجموعه مقالات، مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها ـ
۱۳۶۰ ـ ۱۳۵۷
تهران:
انتشارات حزب توده ایران، آذر ۱۳۶۱، ۷۹۳ صفحه.
۶
کیانوری، نورالدین.
خاطرات نورالدین کیانوری.
۷
«راه توده
ـ گفتگو با تاریخ-
نورالدین کیانوری».
۸
کتابهای خاطرات نورالدین کیانوری و گفتگو با تاریخ - نورالدین کیانوری که او خود این کتاب‌ها را قبول نداشته و به صراحت گفته‌است که این نوشته دیگران است به نام من.
۹
مقالات و کتابهای کیانوری با محتوای «شهر سازی» و «طراحی جامع شهری» به زبان آلمانی و روسی
۱۰
مقالات و کتابهای متعددی
توسط نورالدین کیانوری به زبان های المانی و روسی نوشته شده است.
متخذه از ویکی پیدیا
و
ویرایش
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر