مرتضی محیط
(متولد ۱۳۱۴ در شوشتر خوزستان)
نویسنده و پژوهشگر
مقیم کالیفرنیا
حوزهٔ فعالیت او بیشتر در زمینهٔ مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است.
وی از حامیان جنبش سبز و از مخالفان حملهٔ نظامی به ایران است و آن را با هدف نابودی ایران تحت عنوان دخالت بشردوستانه می‌داند.
یادداشتی بر مفهوم "چپ ملی" در دیدگاه دکتر مرتضی محیط
نویدنو
تلخیص، ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطان پور
تز چهارم پامنبری ها:
دکتر محیط
با
چشم فروبستن بر شعار مانیفست کمونیستی مبنی بر "کارگران جهان متحد شوید"،
کسانی را که بر جنبه های بین المللی و همبستگی جهانی کارگران
یعنی انترناسیونالیسم پرولتری
که
لنین بدرستی آن را یکی از ویژگی های برجسته یک حزب پیشانگ طبقه کارگر معرفی می کند،
این گونه شعارها را "دستک و دنبک " هایی معرفی می کنند
که
برخی ها آن را از میان خروارها نوشته مارکس که گویا بیانگر درست نظر مارکس نیز نیست،
بیرون می کشند
تا جنبه های طبقاتی مبارزه طبقه کارگر و ضرورت همبستگی بین المللی کارگران را مورد تاکید قرار دهند!
دکتر محیط
آشکارا تمایل و برداشت مورد پسند خود از مبارزه ملی و ضرورت توجه چپ به وجوه ملی مبارزه
را
به اندیشه ها و نظرات مارکس منتسب می کنند.
ایشان
در همین ارتباط بدون تبیین تحلیلیِ دیالکتیک ملی و بین المللی و بدون تبیین تحلیلیِ دیالکتیک مبارزه طبقاتی و ملی
با
برخوردی بسیار سطحی و دور از انتظار
با
فروکاستن موضوع به انتساب صفت ملی به چپ ، نتیجه می گیرند:
"چپ اگر ملی نباشد، چپ نیست."
و
این در حالی است
که
عده ای تحت عنوان چپ در شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی امروز جامعه ایران
با
توجه به مسئله فشارهای آمریکا و تحریم ها و تهدیدهای امپریالیسم آمریکا ،
در تلاشند تا دفاع از حاکمیت ایران و بویژه دولت روحانی را به عنوان وظیفه ملی چپ معرفی کرده
و مبارزه طبقاتی را به محاق ببرند.
این باور به صورتی غیر مستقیم همه نیروهای چپی را که علیه دیکتاتوری و برای عدالت اجتماعی و دموکراسی و آزادی در ایران مبارزه می کنند
و
بر اساس تحلیل خود
حاکمیت جمهوری اسلامی و تمامی جناح های آن را
(که خود را نماینده منافع ملی تصور می کنند )
به هیچ وجه نماینده منافع توده های عظیم کار و زحمت نمی دانند،
از
دایره چپ بیرون می کند.
۱
دکتر محیط
با
چشم فروبستن بر شعار مانیفست کمونیستی مبنی بر "کارگران جهان متحد شوید"،
کسانی را که بر جنبه های بین المللی و همبستگی جهانی کارگران
یعنی انترناسیونالیسم پرولتری
که
لنین بدرستی آن را یکی از ویژگی های برجسته یک حزب پیشانگ طبقه کارگر معرفی می کند،
این گونه شعارها را "دستک و دنبک " هایی معرفی می کنند
که
برخی ها آن را از میان خروارها نوشته مارکس که گویا بیانگر درست نظر مارکس نیز نیست،
بیرون می کشند
تا جنبه های طبقاتی مبارزه طبقه کارگر و ضرورت همبستگی بین المللی کارگران را مورد تاکید قرار دهند!
«یکی از ویژگی های برجسته» پامنبری های جهان
خرناسه کشیدن پیگیر در پای منابر است.
دکتر محیط
در این موعظه
شعار بی وطن بودن کارگران جهان
را
درست و یا نادرست
به نقد کشیده است
و
نه
انترناسیونالیسم پرولتری
را.
جمله دکتر محیط
که
پامنبری ها یاد داشت و ذکر کرده اند
به شرح زیر است:
کسانی که شعارهایی چون "کارکران جهان وطن ندارند" و... می دهند،
این "دستک و دنبک ها" را به صورتی نامربوط از میان خروارها نوشته مارکس بیرون می کشند.
خود شعار «کارگران جهان وطن ندارند» باید در متن مربوطه بررسی شود.
ما اهل حدس و گمان نیستیم.
امروزه
اجامر طبقه حاکمه امپریالیستی
هر بلایی که دل شان می خواهد بر سر مفاهیم می آورند:
مثلا
میان مفاهیم پاتریوتیسم (وطن پرستی) و ناسیونالیسم و فاشیسم و شووینیسم
علامت تساوی می گذارد.
رئیس سابق نئوفاشیسم آلمان می گفت:
لیدی تاچر می گوید:
«من افتخار می کنم که انگلیسی ام»
من
هم
می گویم:
«من افتخار می کنم که آلمانی ام»
پاتریوتیسم که جرم نیست.
حتما
مارکس و یا هر کس دیگر
در چالش با این زباله ها
گفته:
«طبقه کارگر هنوز وطن ندارد»
تا
سنگ پاتریوتیسم بر سینه زند و برای گسترش وطن فاشیست ها
جان شیرین خود و کارگران دیگر کشورها را به خطر اندازد.
ما هم وطن نداریم.
هرگز وطن نداشته ایم.
کسی که وجبی خاک در جایی ندارد،
چگونه می تواند ادعا کند که وطن دارد و ضمنا وطن پرست است؟
کارگران
باید وطن از دست رفته و از یاد رفته خود
را
دوباره به یاد آورند و به دست آورند.
بعد
وطن پرستی پیشه کنند و برای دفاع از آن وارد میدان شوند.
بدون طنزآگاهی
(داشتن توان درک طنز)
نمی توان از سخنان مارکس سر در آورد.
در غیاب طنزآگاهی
حتی
می توان
جملات مارکس
را
معیوب محسوب دانست و به چالش کشید.
۲
دکتر محیط
با
چشم فروبستن بر شعار مانیفست کمونیستی مبنی بر "کارگران جهان متحد شوید"،
کسانی را که بر جنبه های بین المللی و همبستگی جهانی کارگران
یعنی انترناسیونالیسم پرولتری
که
لنین بدرستی آن را یکی از ویژگی های برجسته یک حزب پیشانگ طبقه کارگر معرفی می کند،
این گونه شعارها را "دستک و دنبک " هایی معرفی می کنند
که
برخی ها آن را از میان خروارها نوشته مارکس که گویا بیانگر درست نظر مارکس نیز نیست،
بیرون می کشند
تا جنبه های طبقاتی مبارزه طبقه کارگر و ضرورت همبستگی بین المللی کارگران را مورد تاکید قرار دهند!
همین شعار «کارگران جهان متحد شوید»
نادرست و نادقیق بوده و تصحیح شده است.
حزب توده هم می دانست.
اگر کسی برگ امانی از جانیان جماران گرفته باشد،
می تواند به خاوران رود، بپرسد و یقین قلبی کسب کند.
این شعار مانیفست حزب کمونیست
دیری است که به صورت زیر مطرح می شود:
کارگارن همه کشورها متحد شوید.
در این شعار
دیالک تیک ملی و بین المللی
رعایت می شود:
الف
کارگران
نخست در مقیاس ملی متحد می شوند
ب
بعد
در مقیاس جهانی
(بین المللی، گلوبال، تمام ارضی)
در غیر این صورت وحدت تمام ارضی طبقه کارگر محال است.
از
دیالک تیک عینی
گزیر و گریزی میسر نیست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر