علیرضا شفیعی مطهر
ویرایش و تحلیل
از
ربابه نون
http://30arg.mihanblog.com/post/author/52866
پائولو كوئیلو
(۱۹۴۷)
نویسنده برزیلی
«یكی از كهن ترین و سنتی ترین روش های انسان
برای انتقال معرفت به نسل های
بعد،
قصه ها و حكایات بوده است.
قصه،
ناب ترین و خالص ترین بخش ادبیات است.
چرا كه ما را به دورانی پیش از پیدایش تفاسیر و تعابیر امروز مان می برد.
قصه ها شادند،
سرگرم كننده اند،
نمایشی اند،
اما فراتر از همه، معرفت را
به شكلی دلپذیر منتقل می كنند.»
پایان
دوزخ یعنی چه؟
عارفی معروف به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود،
نانوا به او نان نداد و عابد رفت.
مردی که آنجا بود، عابد را شناخت، به نانوا گفت:
این مرد را می شناسی؟
گفت:
نه.
مردگفت:
فلان عابد بود.
نانوا گفت:
من از مریدان اویم،
دوید دنبالش و گفت:
می خواهم شاگرد شما باشم!
عابد قبول نکرد.
نانوا گفت:
اگر قبول کنی، من امشب تمام آبادی را طعام می دهم.
عابد قبول کرد.
وقتی همه شام خوردند،
نانوا گفت:
سرورم، دوزخ یعنی چه؟
عابد پاسخ داد:
«دوزخ یعنی این که تو برای رضای خدا یک نان به بندۀ خدا ندادی،
ولی برای رضایت دل بندۀ خدا
یک آبادی را نان دادی.»
پایان
ادامه دارد.
عارفی معروف به نانوایی رفت و چون لباس درستی نپوشیده بود،
نانوا به او نان نداد و عابد رفت.
مردی که آنجا بود، عابد را شناخت، به نانوا گفت:
این مرد را می شناسی؟
گفت:
نه.
مردگفت:
فلان عابد بود.
نانوا گفت:
من از مریدان اویم،
دوید دنبالش و گفت:
می خواهم شاگرد شما باشم!
عابد قبول نکرد.
نانوا گفت:
اگر قبول کنی، من امشب تمام آبادی را طعام می دهم.
عابد قبول کرد.
وقتی همه شام خوردند،
نانوا گفت:
سرورم، دوزخ یعنی چه؟
عابد پاسخ داد:
«دوزخ یعنی این که تو برای رضای خدا یک نان به بندۀ خدا ندادی،
ولی برای رضایت دل بندۀ خدا
یک آبادی را نان دادی.»
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر