ناصر زرافشان
(زادهٔ ۱۳۲۵)
نویسنده،
مترجم،
حقوقدان،
وکیل دادگستری،
فعال حقوق بشر
ملاحظه ای بر «خشونت» در مبارزه
«مگس و جولان در عرصه سیمرغ»
ناصر زرافشان
تحلیلی
از
میمحا نجار
پیشکش
به
رعنا
۱
قهر
مقوله ای تاریخی است
و
مربوط به رابطه حاکمیت و مردم با یکدیگر است.
خواننده ای
که
به اندازه ارزنی مغز زنده و اندیشنده در کاسه سر دارد،
اکنون منتظر استدلال ناصر زرافشان و اثبات «مقوله ای تاریخی» بودن
قهر است.
ولی به عبث.
۲
جامعه
ـ ناگزیر ـ
پیشرفت می کند و تغییر می یابد
و
البته که همه ترجیح می دهند
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود،
طی کند.
از
دید ناصر زرافشان
جامعه
ناگزیر
یعنی چه بخواهد و چه نخواهد
به طور جبری
پیشرفت می کند.
از این ادعای ناصر زرافشان
بوی دترمینیسم مکانیکی
به
مشام می رسد:
جامعه جبرا توسعه می یابد.
مراجعه کنید
به
دترمینیسم
در
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ناصر زرافشان
از
تاریخ بشری
به همان میزان خبر دارد که از فیزیک کوانتومی خبر دارد.
جامعه بشری
بیش از ۱۰۰۰ سال در فرماسیون نکبت فئودالی
در جا زده است
و
چه بسا
حتی
عقبگرد کرده است.
تفاوت چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های طبیعی
با
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های اجتماعی
همین جا ست:
الف
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های طبیعی
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های طبیعی
خودپو هستند.
به سوبژکت نیازی ندارند.
زلزله
توفان
رعد
برف
باران
به
این و آن نیاز ندارند.
بی سوبژکت اند.
ب
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های اجتماعی
(انقلابات، رفرم ها، جنگ ها، آتش بس ها، صلح ها، قرارداد ها، اشغال کشورها، چپاول دار و ندار ملل دیگر، استعمار، استثمار، استحمار و غیره)
همه
بدون استثناء
مبتنی بر آگاهی
(عمدی، غیرخودپو)
اند.
سوبژکت مند
اند.
نکنند، نمی شوند.
۳
جامعه
ـ ناگزیر ـ
پیشرفت می کند و تغییر می یابد
و
البته که همه ترجیح می دهند
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود،
طی کند.
این ادعای ناصر زرافشان
فرقی با ادعای اجامر نئولیبرال و نئوکان
ندارد.
آنها
هم
از
اوتوماتیسم
(خود به خودی بودن، خودپویی)
چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های اجتماعی
شب و روز دم می زنند.
گلوبالیزاسیون
در
ایده ئولوژی طبقه حاکمه امپریالیستی
چیزی ماورای بشری، ماورای طبقاتی، ماورای اجتماعی و جبری
قلمداد می شود.
این
اما
به چه معنی است؟
۴
جامعه
ـ ناگزیر ـ
پیشرفت می کند و تغییر می یابد
و
البته که همه ترجیح می دهند
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود،
طی کند.
این
به معنی گذاشتن علامت تساوی
میان چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های اجتماعی و طبیعی است.
این
به معنی ناتورالیزه کردن چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های اجتماعی
و
سوسیالیزه کردن چیزها، پدیده ها، روندها و سیستم های طبیعی است.
سعدی
در
قرون وسطای فئودالی
همین کار
را
در صدها فرم
انجام داده است:
او
برای توجیه نابرابری های اجتماعی
از
پست و بلند زمین
دلیل آورده است.
چون در طبیعت به مشیت الهی پست و بلند هست،
پس
تعجبی ندارد
که
در جامعه بشری هم فقیر و غنی وجود داشته باشد.
۵
جامعه
ـ ناگزیر ـ
پیشرفت می کند و تغییر می یابد
و
البته که همه ترجیح می دهند
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود،
طی کند.
ناصر زرافشان
عاجز از تفکر مفهومی است:
اگر پیشرفت جامعه بشری
امری ناگزیر است،
این بدان معنی است
که
پیشرفت امری اوبژکتیو (عینی) است.
یعنی
به «ترجیح دادن و ندادن این و آن»
نیازی ندارد.
در این صورت
تاریخ
به عرابه ای شباهت پیدا می کند
که
بی نیاز از راننده
در
سراشیبی پیش می رود.
در این صورت
«خون آمدن و یا نیامدن از دماغ کسی»
برای چیست؟
۶
جامعه
ـ ناگزیر ـ
پیشرفت می کند و تغییر می یابد
و
البته که همه ترجیح می دهند
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود،
طی کند.
ناصر زرافشان
این مفهوم «خون آمدن و یا نیامدن از دماغ کسی» را از ولادیمیر لنین در رابطه با مفهوم قهر شنیده است.
لنین
به نمایندگی از پرولتاریا
اعلام می دارد
که
علاقه ای به اعمال قهر ندارد
و
ترجیح می دهد
که
انقلاب سوسیالیستی تحت رهبری پرولتایا به طرز مسالمت آمیز پیروز شود.
مراجعه کنید
به
قهر
در
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/449
ناصر زرافشان
سخن لنین را تحریف می کند
و
ادعا می کند
که
«همه ترجیح می دهند
که
این تکامل تاریخی خود
را
بدون آنکه از بینی کسی خون جاری شود، طی شود.»
اگر چنین باشد،
اگر همه مردم کشوری خواهان گذار مسالمت آمیز از نظام کهنه به نو باشند،
پس
جر و بحث و جار و جنجال بر سر چیست؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر