مهدی اخوان ثالث
(م. امید)
(۱۳۰۷ ـ ۱۳۶۹)
ویرایش و تحلیل از
شین میم شین
ناگه غروب کدامین ستاره؟
(۱۳۴۱ ـ ۱۳۵۰)
ادامه
۱
این شعر ـ ظاهرا ـ پس از پیروزی
انقلاب سفید
(۶ بهمن ۱۳۴۱)
سروده شده است.
۲
یعنی در پایان دوره سرکوب نیروهای طرفدار دموکراسی و سوسیالیسم
و
در آغاز انجام ناگزیر بخشی از وصایای جنبش انقلابی سرکوبگشته.
۳
جلاد هر انقلاب
ـ همیشه و همه جا ـ
به انجام بخشی از وظایف انقلاب سرکوبگشته
مجبور بوده است.
۴
سرکوب صرف انقلابیون
هرگز
به معنی غلبه قطعی بر انقلاب و تحکیم پایگاه مردمی ضد انقلاب
نبوده، نیست و نخواهد بود.
۵
ضرورت بی چون و چرای عمل انقلابی نیز از همین رو ست.
۶
حتی انقلابات شکست خورده با ثمرات مادی و معنوی بعدی خویش،
جامعه را دستخوش تحول می سازند.
۷
حتی ضد انقلاب باید برای حفظ و تحکیم سیطره خود
به قوانین عینی توسعه اجتماعی
ـ کم و بیش ـ
تمکین کند.
۸
انقلاب سفید
را
می توان
نوعی عقب نشینی ضد انقلاب
تلقی کرد که به سبب همین عقب نشینی
ـ خواه و ناخواه ـ
بخشی از پایگاه اجتماعی خود را از دست می دهد:
۹
بسان لشکری که
ـ به وقت عقب نشینی ناگزیر ـ
بر بخشی از تسلیحات، مهمات و تجهیزات جنگی
و
ـ چه بسا ـ
بر بخشی از سپاهیان خود
ـ به ناچار ـ
چشم پوشی می کند.
۱۰
چنین رژیم بظاهر پیروزمند
ـ ناگهان ـ
خود را در دو جبهه نبرد اجتماعی می یابد:
الف
در جبهه نیروهای انقلابی شکست خورده
ب
در جبهه قوای ارتجاعی کنده شده از خویشتن خویش
به دلیل انجام وصایای انقلاب.
۱۱
همین حقیقت امر در کتاب «انقلاب سفید» در
مفهوم «ارتجاع سرخ و سیاه»
تجرید یافته است.
۱۲
مفهوم «ارتجاع سرخ و سیاه»
مفهومی قابل تأمل و بررسی است.
۱۳
بدون درک این مفهوم
ـ هرگز ـ
نمی توان شکست انقلاب سفید و فاجعه بعدی را حلاجی کرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر