تحلیلی از
شین میم شین
حکم
رییس صادر شد
گفتگوی امید روحانی با کیمیایی
روشنفکر و تکنوکرات
نگاه کنیم به نقش روشنفکران ،
آگاهان و دانستگان
در 20 دهه پیش تا حالا و ببینیم چه قدر بوده است
و هست . زمانی بود که روشنفکران
در همه جای جهان حضور داشتند و راجع به همۀ سیاست ها تصمیم می گرفتند .
حرف شان خوانده می شد .
پیشنهاد سارتر زمین نمی ماند .
پیشنهاد مثلا توماس مان زمین نمی
ماند.
آن ها هم راجع به همه چیز و همه
جا حرف و سخن می گفتند و نه فقط در بارۀ وضع خود و کشور خودشان
بلکه راجع به هر موضوع کلان یا
حتی جزیی
در همه جای دنیا .
اکنون این جایگاه دیگر وجود ندارد
،
برای اینکه پیدایش تکنوکراتیسم ،
فاصلۀ بین روشنفکر و مردم را کم کرد .
تکنوکرات حالا همان جایگاه را دارد و چون
تکنوکرات است ، اصلا در این مباحث فکری و عقیدتی شرکت نمی کند . تکنوکرات حضور از
خود نشان نمی دهد
بلکه سایه از خودش نشان می دهد .
بیشتر سیاستگزاران فعلی در جهان
تکنوکرات هستند .
حالا من سؤال می کنم که ما چه قدر
درگیر این نکته هستیم ؟
هم اکنون روشنفکری که قرار است در حیطۀ
روشنفکری قرار بگیرد ، تا چه حد در این
مقام از روی دست قبلی ها می نویسد ؟ به همین سینما رجوع کنیم و سینماگرانی که در سمت موافق
هستند، اما می خواهند به سمت مخالف بیایند و اپوزیسیون شوند ، تا نویسندۀ جوان امروزی ....
که چه قدر از خودش خلاقیت دارد و
چه قدر از روی دست گذشته ها و قدیمی ها بر می دارد یا دست کم نگاه می کند ؟
چه قدر نوع زندگی روشنفکر قدیمی
را الگو قرار می دهد ؟ دیگر روشنفکری به وجود می آید که روشنفکر زمانۀ خودش باشد .
اگر این به وجود بیاید آن وقت می
تواند در جهان تفکرحضور داشته باشد .
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف
روشنگری
1
2
3
4
5
6
تکنوکراسی
1
2
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر