آدلاین ویرجینیا وولف
( ۱۸۸۲ - ۱۹۴۱)
رمان نویس، مقاله نویس، ناشر، منتقد و فمنیست انگلیسی
تحلیلی از
میم حجری
قرن ها ست ڪہ زنان
بہ مثابہ آیینہ هایي درشت نماے
این امڪان را براے مردان فراهم آورده اند
که خود را ده برابر بزرگ تراز آنچہ که هستند،
ببینند.
ویرجینیا وولف
1
در این سخن ویرجینیا ولف
ـ به مثابه زن ـ
ـ به ظاهر ـ
« انتقاد از خود»
صورت می گیرد.
2
«انتقاد» از زنان
صورت می گیرد.
3
انتقادی که بظاهر انتقاد از مردان است.
4
چون در این سخن
مردان
ـ با هارت و پورت تام و تمام ـ
«تحقیر» می شوند.
5
این «انتقاد» از زنان
اما به زهر مهلک زن ستیزی سرشته است.
6
ویرجینیا ولف
در این سخن
ـ عملا ـ
آستین بالا زده است و از دیوار کوتاه زنان بالا رفته است:
7
چون
ـ در تحلیل نهائی ـ
همه کاسه کوزه ها را
بر سر زنان خرد و خراب کرده است.
8
او
ـ به هر دلیل عینی و ذهنی ـ
ستم بر زنان را فمینیزه (زنانه) کرده است.
9
او ستم بر زنان را
تقصیر خود زنان
قلمداد کرده است.
یعنی آب به آسیاب آنتی فمینیستی طبقه حاکمه
ریخته است.
10
ما با این رتوریک
در آثار علما و شعرای فاشیسم و فوندامنتالیسم
ـ از جلال آل احمد و احمد شاملو تا شوپنهاور و نیچه و اوباش دیگر ـ
آشنا می شویم.
با این تفاوت که آنجا
جای زنان را
توده ها و پرولتاریا
می گیرند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر