سوبژکتیویسم

(ضد دوئالیستی اوبژکتیویسم)  

پروفسور ولفگانگ پطر ایش هورن

برگردان شین میم شین

·        سوبژکتیویسم،  بطور کلی به هر قضاوت و عملی اطلاق می شود، که با اوضاع و احوال عینی انطباق نداشته باشد.

·        سوبژکتیویسم به سه دسته زیر تقسیم بندی می شود:

1

سوبژکتیویسم معرفتی ـ نظری

·        سوبژکتیویسم معرفتی ـ نظری (تئوری شناخت)  بر آن است، که شناخت بشری فقط و یا قبل از همه، مشروط به سوبژکت است.

·        نتیجه نهائی این نوع سوبژکتیویسم، سولیپسیسم است.

·        (سولیپسیسم در واقع به معنی فقط «من» خودم است.

·        سولیپسیسم موضعگیری معرفتی ـ نظری ایدئالیسم ذهنی افراطی است:

·        از دید سولیپیسم، واقعیت عینی فقط در «من» و یا در شعور سوبژکت بطور کلی وجود دارد. 

·        فقط «من» (فردی) و حالات روانی «من» وجود واقعی دارند،

·        جهان خارج تنها در تصور «من» وجود دارد. مترجم)

·        مراجعه کنید به سولیپسیسم  در دایرة المعارف روشنگری

2

سوبژکتیویسم اکسیولوژیکی

·        سوبژکتیویسم اکسیولوژیکی، بر آن است، که قضاوت در باره هر واقعیت امر مفروض باید قبل از همه در رابطه با سوبژکت انتزاعی انسانی، مثلا در فرم سودمندی آن برای انسان ها صورت گیرد.

·        این نوع سوبژکتیویسم، خود را در کشورهای سرمایه داری صنعتی پیشرفته در فرم خودپرستی کوته بینانه و به صورت ایدئولوژی مصرفی ساده لوحانه و مبتذل نمایان می سازد.

·        مراجعه کنید به اگوئیسم  در دایرة المعارف روشنگری

3

سوبژکتیویسم سوسیولوژیکی   

·        سوبژکتیویسم سوسیولوژیکی (جامعه شناسی)  بر آن است که حوادث اجتماعی را می توان بطور سوبژکتیو ـ دلبخواهی بوجود آورد.

·        شاخص عام این نوع سوبژکتیویسم، عبارت است از مبالغه اراده گرایانه (ولونتاریستی)  در نقش عامل سوبژکتیو.

·        این نوع سوبژکتیویسم مشخصه ماهوی اغلب تئوری های اجتماعی ایدئالیستی است.

·        مثلا جامعه شناسی ایدئالیستی، که روندها و ساختارهای اجتماعی را در تحلیل نهائی، ناشی از عوامل سوبژکتیو زیر می داند:  

1

·        ناشی از حوایج غریزی  می داند.

2

·        ناشی از نقش خبرگان می داند.

3

·        ناشی از اهمیت ایده ها، ایدئال ها واصول اخلاقی می داند.

4

·        ناشی از معیارهای ارزشی ایدئولوژیکی ـ هنجاری (مفهوم نقش و مفهوم گروه) می داند.

·        سوبژکتیویسم در سیاست، خود را در نظریات و یا اقداماتی نشان می دهد، که عمدتا از آرزوها و توهمات معینی سرچشمه می گیرند و اوضاع و احوال واقعی را یا اصلا در نظر نمی گیرند و یا بطور سرسری در نظر می گیرند.

پایان