تحلیلی از
گاف
سنگزاد
1
دید و بازدید
عید یا عید دیدنی
یکی از سنت‌های نوروزی است
در برخی از
مناطق، یاد کردن از درگذشتگان و حاضر شدن بر مزار آنان
در نوروز نیز
رایج است.
روز نوروز با
بازدید و دیدار اقوام و خویشان
شروع می شود.
این سال ها معمولاً در شهرهای کوچک
رفتن به
آرامگاه شهدا و
بازدید از خانواده شهدا نیز
رسم شده است.
2
لباس نو و پاک نوروزی
حمام رفتن و
پوشیدن پوشاک نو بخشی از ضروریات روز نوروز است
که افراد حتماً بایستی با لباس نو و پاک به دیدار اقوام و دوستان
می رفتند.
جملی کارری در سفر نامه اش می نویسد:
«ایرانیان در
این روز لباس نو می پوشند.
حتی اگر کسی
پول هم نداشته
باشد، مبلغی از دیگران قرض
می کند
و برای خود و
بستگان و خانواده اش لباس و
کفش نو تهیه می کند.
زیرا معتقدند
کسی که سال نو را با لباس کهنه آغاز کند،
از خوشی های
تازه سال جدید بی بهره خواهد ماند.
از دیگر مراسم
عید نوروز، یکی هم آماده کردن انواع غذاهای لذیذ در
خانه‌ها و پذیرایی گرم از
دوستان و آشنایان است.»
3
در ازمنه قدیم
معمولاً لباس قومی و ملی هر منطقه ای در ایران متفاوت بود.
بخصوص هر قبیله و ایل ممکن بود نوع کلاهی که بر سر می گذاشتند
متفاوت باشد و
در نوروز لباس قومی معمول
بوده است
در بیشتر
مناطق ایران یک شنل به شکل عبا
مردها بر دوش می‌انداخته اند
امروزه رئیس جمهور افغانستان از این شنل برای اعیاد رسمی
استفاده می کند.
از دوره رضا شاه پوشش های متفاوت قومی
که بعضاً نشانه هایی
از تفاخر همراه داشت
برچیده شد و
لباس سراسری ایران استاندارد
کت و شلوار و کلاه فرنگی
رسمیت یافت.
4
گردشگری
در ایران
تعطیلات نوروزی معمولاً با میزان بالایی از سفرهای گردشگری همراه است.
آمار این
سفرها سال های اخیر رو به رشد بوده‌است.
5
مسابقات ورزشی
برگزاری
مسابقات ورزشی عمومی در معابر شهری و روستایی
در ترکمنستان، مردان و زنان ترکمن، بازی ها و سرگرمی های
ویژه ای از جمله سوارکاری، کشتی، پرش برای گرفتن دستمال از بلندی و شطرنج برگزار
می کنند.
برپایی جنگ
خروس و شاخ زنی قوچ ها از دیگر مراسمی است که در ترکمنستان رایج است.
در استان های
شمالی افغانستان نیز مسابقات بزکشی
به مناسبت های
مختلف از جمله نوروز برگزار می شود.
6
طبیعت‌گردی
مردم ایران در
روز ۱۳ فروردین،
به مکان‌های
طبیعی مانند پارک ها، باغ ها، جنگل ها و مناطق خارج از شهر می روند.
این مراسم
سیزده به در نام دارد.
از کارهای
رایج در این جشن، گره زدن سبزه است.
مراسم سیزده به
در در مناطق غربی افغانستان،
ازجمله شهر
هرات نیز برگزار می شود.
با وجودی که
روز سیزدهم فروردین در کشور افغانستان جزو تعطیلات
رسمی نیست، اما مردم این مناطق برای گردش در طبیعت، عملاً کسب و کار خود را تعطیل می کنند.
مردم این
منطقه، همچنین اولین چهارشنبه سال را نیز با گردش در طبیعت سپری می کنند.
علاوه بر این،
ساکنان کابل، در طول دو هفته اول سال جدید، برای گردش به همراه خانواده به مناطقی
که در آنها گل ارغوان می روید، می روند.
7
یکی دیگر از
آیین‌های نوروز که در آسیای میانه و کشور تاجیکستان مرسوم است، مراسم گل گردانی و
بلبل خوانی
است.
گل گردان ها
از دره و تپه و دامنهٔ کوه ها، گل چیده و اهل دهستان خود را از پایان یافتن زمستان و فرارسیدن عروس سال و آغاز
کشت و کار بهاری
و آمدن نوروز مژده می دهند.
8
نوروزخوانی
نوروز خوانی
یا بهارخوانی یا نوروزی،
گونه ای از آواز خوانی است که در گذشته در ایران
رواج داشته است.
در حال حاضر
رواج این گونه آواز خوانی بیشتر در استان های مازندران و گیلان است.
در
نوروز خوانی، افرادی که به آنها نوروز خوان گفته می شود،
پیش
از
آغاز فصل بهار،
به صورت دوره گردی به شهرها و روستاهای مختلف می روند و اشعاری در مدح بهار یا با ذکر مفاهیم
مذهبی به صورت بداهه
یا از روی حافظه می خوانند.
این
اشعار اکثرأ به زبان های طبری و زبان گیلکی اند.
.
این اشعار بیشتر بصورت ترجیع بند اند
و توسط یک یا
چند شخص، به صورت همزمان خوانده می شود.
پایان
مأخذ:
ویکی پیدیا
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر