۱۳۹۴ بهمن ۲۸, چهارشنبه

شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (42)


فرمانده در آشپزخانه
(۲۴ تیرماه ۱۳۸۹)  
سرچشمه:
اخبار روز    

·        پیازی که لایه لایه در چشمانت می ‌‌گرید
·        باید بیدرنگ روانه‌ ی تا‌به شود.

·        همدردی جرمی نابخشودنی است.

·        این حرامزاده
·        زخم خاک را می ‌‌گرید.
·        درد زمین را می‌‌ موید.
·        بسوزانش سرباز،
·        در داغ ترین تابه نقره داغش کن.

·        پیش از آنکه گیاهان
·        سر به شورش بردارند
·        یا زمین، آتشفشان‌ هایش را بکار گیرد، بسوزانش.

·        پشت این گریه
·        لایه لایه فتنه خوابیده است.
·        من مشکوکم سرباز.

·        به این سپیدی تو در تو،
·        به این پوسته ‌ای‌ که گاهی‌ به سرخی می ‌‌زند،
·        به آن پیازچه‌ های روی میز با قد سبز بی‌ قواره‌ شان،
·        بسیار مشکوکم.

·        این پادگان نباید آلوده‌ ی پیاز‌ها شود.

*****

·        هنوز که چشمانت اشک آلودند، سرباز!    

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر