کلنجار مفهومی ستاره و سار (27)

جمعبندی از

میمحا نجار

سار

پتزه تینو به راه خود ادامه داد.

زورمند را در راه دید و از او پرسید:

«من تکه ای از شما نیستم؟»

زورمند جواب داد:

«گوش کن کوچولو!

اگر یک تکه از من کم و کسر بود،

 دیگر نمی توانستم زورمند باشم!»

·        پاسخ زورمند به پرسش پتزه تینو ـ ماهیتا ـ همان پاسخ تند رو به پرسش او ست.

·        فکر می کنی به چه دلیل لئو لیونی بر این پاسخ پافشاری کرده است؟  

ستاره

·        برای درک منظور لئو لیونی و یا تند رو و زورمند باید همان دیالک تیک سیستم ـ ساختار ـ فونکسیون را در نظر گرفت که تو گفتی:

·        اگر از سیستمی چیزی کم و کسر باشد، یعنی ناقص و معیوب باشد، دیگر نمی تواند فونکسیون محوله را به نحو احسن انجام دهد.

سار

·        می توانی مثالی بزنی تا مسئله بهتر اثبات شود؟

ستاره

·        اگر یکی از شاخ های گاوی و یا گوزنی بیفتد، یعنی اگر سیستم تدافعی گاو و گوزن ناقص و معیوب باشد، او در مقابله با ددان درنده نمی تواند به نحو احسن مقاومت ورزد و طعمه آنان نگردد.

·        پیش شرط فونکسیون اوپتیمال (به نحو احسن) هر سیستم، کمال ساختاری آن است.

سار

پتزه تینو دوباره به راه افتاد.

وقتی غواص از ژرفای آب بیرون آمد، پتزه تینو از او هم پرسید.

غواص گفت:

 «ببین!

اگر کسی حتی یک تکه کوچک کم و کسر داشته باشد،

دیگر نمی تواند خود را به اعماق آب برساند!»

 و دوباره به اعماق برگشت.

·        آره.

·        حق با توست.

·        نویسنده قصه عمدا همین دیالک تیک سیستم ـ ساختار ـ فونکسیون را تکرار می کند تا کودکان درک کنند و به خاطر بسپارند و کار خود را در هر زمینه نیم بند و نیمه کاره ول نکنند.

·        به قول معروف:

·        کار آن کند که آن کار، تمام کند.

ستاره

·        آره.

·        لئو لیونی اما ضمنا و عمدتا قصد آموزش شناخت افزار دیگری را دارد.

·        می دانی کدام شناخت افزار دیالک تیکی با کمال و نقصان در رابطه است؟

سار

·        دیالک تیک جزء و کل.

·        کل کامل است و جزء ناقص است.

·        کلافگی پتزه تینو به این دلیل است که او خود را جزئی از کلی تصور می کند.

·        پتزه تینو خیال می کند که ناقص است و از چیز کاملی کنده شده و گم شده است.

·        پتزه تینو به هویت خود واقف نیست.

·        خود را بی هویت تصور می کند.

·        چون جزء فقط در پیوند با کل معنا دارد.  

ستاره

·        آره.

·        ادامه بده.

سار

پتزه تینو رفت و رفت.

کوهنورد را که دید، فریاد زنان پرسید:

  «آهای! شما که آن بالا بالاهائید! من تکه ای از شما نیستم؟»

و به سوی او از کوه بالا رفت.

کوهنورد خندید و گفت:

• «چطور می شود تصور کرد، که یکی بتواند از کوه بالا برود،

ولی تکه ای از او کم و کسر باشد؟»

 پتزه تینو به پرنده هم که رسید، از او هم پرسید.

ما می دانیم که پتزه تینو از پرنده چی پرسید

 و می دانیم که پرنده در جواب او چی گفت.

·        لئو لیونی حکیم، از تکرار پرسش پتزه تینو و پاسخ پرنده خود داری می ورزد تا کودکان خود بیندیشند و دیالک تیک پرسش و پاسخ مورد نظر او را کشف کنند.

·        می دانی این به چه معنی است؟  

ستاره

·        آره.

·        لئو لیونی همان کاری را با خواننده قصه می کند که با پتزه تینو کرده است.

·        او خواننده قصه را به خود اندیشی برمی انگیزد تا مغز خود را بکار اندازد، بیندیشد و توسعه (تکامل) فکری کسب کند.

·        می دانی اگر کسی مغزش را به کار نیندازد، چه فاجعه مهیبی رخ می دهد؟

سار

·        آره.

·        در هر ارگانیسم (اندام) نباتی، جانوری و انسانی، هر ارگانی مورد استفاده قرار نگیرد، دیر یا زود بطور خود به خودی حذف می شود.

·        انسان می توانست شاخ و دم و بال و پر هم داشته باشد.

·        در ایام قدیم هم داشته است.

·        ولی چون فونکسیونی برای آنها نداشته و برایش مفید نبوده اند، خود ارگانیسم حذف شان کرده است.

·        نیاکان ما هنوز هم دم و شاخ و پر و بال دارند.

ستاره

·        آره.

·        اگر کسی مغزش را به کار نگیرد، چه بلائی بر سرمغزش می آید؟

·        مغزش را که نمی تواند مثل دم بیندازد و خود را از شرش خلاص کند.

سار

·        سلول های مغز آدمیان، گرانبهاترین سلول های هستی اند.

·        سلول های مغز آدمیان، سلول های الماسین اندام اند.

·        اگر کسی تنبلی ورزد و مغزش را به زحمت نیندازد، سلول های الماسین مغزش، گچ واره می شوند.

·        یعنی کله چنین کسی به گورستان سلول های الماسین بدل می شود.

·        می دانی این به چه معنی است؟

ستاره

·        ای نهنگ طنزپرداز.

·        این به معنی سلب فونکسیونالیته از سلول های مغز است.

·        این بدان می ماند که کسی موتور تراکتوری را از کار بیندازد.

·        چنین تراکتوری بیشتر بار سربار است تا یار مددکار.

ادامه دارد.