شعری از محمد زهری (27)

چند شعر دیگر

با سپاس از

مسعود

1

·        برای هر ستاره ای که ناگهان

·        در آسمان

·        غروب می کند،

·        دلم هزار پاره است.

·        دل هزار پاره را

·        خیال آنکه آسمان

·        ـ همیشه و هنوز ـ

·        پر از ستاره است،

·        چاره است.

2

·        بیداد خواست

·        من داد خواستم

·        آه.

·        من آه را به باد سپردم

·        و باد،

·        آه را،

·        به کوه

·        و کوه،

·        آه را،

·        به رود

·        و رود،

·         آه را،

·        به دریا

·        برد

·        و دریا

·        فریاد کرد.

3

·        بعدِ سال ها

·        ستاره های طاقِ کهنه را شماره کردم

·        بی نشانِ آشنا

·        با نشانِ ناشناس

·        شهر آسمان، به چشم من، غریب بود.

·        یادِ آن ستاره هایِ روشنِ شهید را

·        با ستاره های تازه،

·        تازه کردم.

                                

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری