آن دیدگان

 

محمد زهری

با سپاس از

مسعود

·        آن دیدگان،

·        که دیده:

·        شبِ روشنِ بهار،

·        با اختران کوفته بر طاق لاجورد،

·        با قامت برهنهٔ لولّیِ ماهتاب،

·        با باد مهر پرور و

·        با مرغ شب نورد....

·        آن دیدگان،

·        که دیده:

·        سرِ بِرکه، نسترن،

·        افشانده گیسوانِ گل آذین، به روی آب،

·        در چشمِ بازِ آینهٔ پاکِ چشمه سار،

·        بشکسته چهرهٔ چو گلِ زردِ آفتاب...

·        آن دیدگان،

·        که دیده:

·        خموشّیِ نیمروز،

·        در شور و جوش طلعت (چهره، روی) پُر تابِ تیر ماه،

·        با عطر جانفزای گل ناز و آطلسی،

·        با گشتِ عاشقانهٔ زنبور بوسه خواه...

·        اینک پُر است از گِل زود آشنای گور.

·        سو نیست در دو چشم امید آفرین او،

·        اما هنوز،

·        شب،

·        پی روز آید از سفر،

·        صبح از دریچه،

·        با رخ خورشید،

·        رو به رو.

پایان

 ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری