حنظله ـ ناجی العلی ـ غسان

ناجی العلی

(1937 ـ 1987)  

کاریکاتوریست (کمیک) فلسطینی

از آوارگان فلسطینی در اردوگاه «عین الحیلوه»

جنوب لبنان

ترور در 29 اوت 1987 در لندن

وصیت کرده بود که در اردوگاه آوارگان فلسطینی

بغل مادر و قوم و خویش دفن شود

ولی در لندن به گور سپرده شد.   

 حنظله

فیگور ناجی العلی

به مثابه امضای ناجی

نماد تسلیم طلبی و ضعف رژیم های عربی

سرچشمه:
صفحه فیسبوک
 سیما باقری

این بچه خجالتی با موهای سیخ سیخی اسمش حنظله است.
حنظله بچه ی کارتونی یه کارتونیست فلسطینی بود

که

مظلوم و ساکت گوشه کارتون های ناجی العلی می ایستاد.

ناجی العلی هم یه کاریکاتوریست لاغر مردنی بود

که

در مورد ظلمی که دولت اسراییل بر مردمش اعمال می کرد

 در روزنامه های عربی منجمله السفیر فقط کارتون می کشید.
ناجی العلی در  30  اوت 1987

(آنطوری که گفته می شه)  
توسط موساد ترور شد

و

 حنظله با موهای سیخ سیخی اش برای همیشه تنهای تنها موند

بدون اینکه حتا امیدی به دستگیری قاتلین ناجی داشته باشه.

هیچکس برای ناجی العلی و پاسداشت آزادی راهپیمایی نکرد،

هیچ کس نپرسید:

«حنظله ی تنها و بی خانمان بعد اون ماجرا چکار کرد؟»

و هیچکس بعد از اون

پول و امکاناتی نداد

که

حنظله و دردهای مردم ناجی العلی

در تیراژ سه میلیون نسخه پخش شه

و

هیچکس نگفت:

 «ما ناجی العلی هستیم.»

این یکی آقا

که

انقدر لاغر و تکیده است

 و

 خیلی هم مهربون و عاشق پیشه

 اسمش

 غسان کنفانی

 است.

غسان نویسنده و شاعر بود

 نه هیچ کس رو کشت و نه به هیچ کسی توهین کرد

 فقط عاشقانه های مردم و آرزوهای اونها رو انعکاس داد

و

بعضی از رمان هاش فیلم شد

 منجمله «عائد الی حیفا» که

سیف الله داد

فیلم بازمانده رو از روی اون ساخت.

«غسان کنفانی»
 ژوئیهٔ ۱۹۷۲ در یک حادثه تروریستی توسط موساد،

در بیروت،

با انفجار  بمبی که تو ماشینش گذاشته بودند،

 به همراه خواهرزاده ‌اش ترور شد.

 برای غسان و عاشقانه هاش هم راهپیمایی اتفاق نیفتاد

و

هیچکس هم نگفت:

«ما همه غسانیم.»

 در دنیا هیچ چیز برابر نیست

حتی کارتونیست بودن

حتی نویسنده بودن

حتی عاشقانه سرا ها.

دنیا جایی برای حنظله و ناجی و غسان نیست،

نه اشتباه نکنید،

این وسط کارتونیست ها و نویسنده ها بی تقصیرن،

 اونها برای دل خودشون می نویسن،

چه ناجی العلی و کنفانی باشند چه کارتونیست های شارلی هبدو،

این سیاستمداران که می دونن

چطور حنظله رو پنهان کنن و چطور شارلی هبدو رو آشکار

 و

چطور ما رو برای یکی بی تفاوت و برای یکی دیگه غمگین کنن.

 قلم ها با هم دوستن،

 قلم کردن ها از جایی دیگه اس!

«جهان کاریکاتور تلخی است.»

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری