شب نامه (5)

 محمد زهری

  

(۲۱)

·        شبی از  شب ها  

·        تو مرا گفتی:

·        « شب باش»  

·         

·        من که شب بودم و

·        شب هستم و

·        شب خواهم بود

·        شبِ شب گشتم،

·        به امیدی که تو فانوس نظرگاه شب من باشی.

(۲۲)

·        شبی از شب ها

·        شب من خوش بود.

·        شب تو خوش باد،

·        که نشستی و به هم پیوستی،

·        صورتِ دخترِ دردانهٔ شاه پریان را

·        در باور.

(۲۳)

·        شبی از  شب ها

·        سحری داشت که خون

·        با سرودی که نمی ‌مُرد و نخواهد مُرد،

·        خاک را رنگین ساخت

·        و سحرها، همه بعد از آن شب

·        خونین شد.

(۲۴)

کلون (کلند)

قفل‌ چوبی ‌که ‌درقدیم ‌پشت ‌در حیاط کار می گذاشتند و در را با آن ‌می‌بستند

·        شبی از شب ها

·        که درِ کوشک شب را به کلون پیوستند،

·        ای سحرگاه، تو را نازم و بازوی سپیدت را،

·        که کلید نفس خرم تو،

·        قفل هر بسته گشود.

(۲۵)

·        شبی از شب ها

·        عطشی داشتم از آتش شوق دیدار.

·        آب نوشیدم،

·        نوشیدم،

·        از کوزهٔ صبر،

·        تا پیامی از روز آمد.

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری