پینوتیو در عقاب آباد (36)

اثری از
گاف نون
قصه ای دریافتی

·        پنجشنبه بود.

·        پنجشنبه ها مدرسه ها ـ  بعد از ظهرها ـ  تعطیلند.

·        انه بعد از خوردن ناهار گفت:

·        «حالا که محصل شده ای باید هر از گاهی هم حمام بروی.

·        وگرنه با سر و صورت کثیف می روی مدرسه، تنبیهت می کنند.»

·        من هنوز حمام را از درون ندیده بودم.

·        بوقچه ای از لباس دستم داد و راه افتادیم.

·        از کنار زباله دانی گذشتیم و وارد حمام شدیم.

·        دم در حمام کارگاه نجاری عموحسین بود.

·        مردی لاغراندام و سالخورده، با ریشی سپید، چشمانی ریز و رنگی سیاه.

·        عمو حسین همیشهً خدا سرفه می کرد.

·        تا آن زمان ندیده بودم که کلمه ای حرف بزند.

·        کارگاه تنگ و کوچکش، خانه اش هم بود.

·        زن و بچه هم نداشت.

·        مرا بیشتر به یاد پدرم می انداخت.

·        دلم می خواست روزی پیشش بروم و بگویم:

·        «عمو تو مرا به یاد پدرم می اندازی.

·        پدر من تندیس ساز بود و مجسمه های چوبی هم می ساخت.

·        ضمنا مثل تو، زن و بچه هم نداشت.»   

·        بغل کارگاه نجاری عمو حسین، مغازهً بقالی قربانعلی قرار داشت.

·        قربانعلی توتون قاچاق هم می فروخت.

·        داداش به من گفته بود.

·        قربانعلی مثل غولی جلوی مغازه دراز کشیده بود و پسر کوچکش مثل مارمولکی روی سینه اش خوابیده بود.

·        قربانعلی چلاق بود و با عصا راه می رفت و نمی دانستم چرا علیل شده است.

·        باید از کسی می پرسیدم.

·        چلاق بودن در عقاب آباد  اما عیب بود و من نمی دانستم چطوری و از کی بپرسم.

·        زنش با انه هم همسایه بود و هم دوست.

·        ولی همیشه، بیمار و بی حال بود و نمی دانستم چه دردی دارد.

·        شاید چیزی بنام روماتیسم داشت.

·        در حمام همیشه باز بود.

·        وارد شدیم.

·        راهرو درازی بود، از آجر.

·        آجرها از بخار حمام  خیس بودند و بوی رطوبت می آمد.

·        آخر راهرو در بسته ای بود.

·        انه مثل پهلوانی در درونی را هل داد و وارد حمام شد.

·        من هم با ترس و لرز وارد حمام شدم.

·        میزی سنگی بود و نیمکتی در پشتش.

·        زن «عرب اوغلی» نشسته بود، پشت میز.

·        دیوارها از سیمان بودند.

·        گنبدی بود و در زیر گنبد میدانچهً گردی.

·        در گودی وسط میدانچه حوضی گرد بود و دورش پاشویه ای گرد و بیرون از گودی، رخت کن حمام بود با میخ هائی برای آویزان کردن فیته و حوله.

·        اینجا و آنجا بوقچه هائی نیمه باز پراکنده بودند.

·        لخت شدیم.

·        زمین از آب صابون و غیره لیز بود.

·        انه از دستم گرفت که لیز نخورم.

·        حوض های کوچکی در هر گوشه و کنار قرار داشتند.

·        زمین داغ بود.

·        دیوارها داغ بودند و بخار دیوانه کننده ای فضا را در بر گرفته بود.

·        نمی توانستم تنفس کنم و یا ببینم.

·        سر و صدای کر کنندهً زن ها بود که قصد صحبت با همدیگر داشتند ولی بی دلیل داد می زدند.

·        کنار حوض کوچکی نشستیم و انه مشگفه را از حوض پر کرد و بدون هشداری بر سرم ریخت.

·        آب داغ بود.

·        گرما و بخار بس نبود، باید غافلگیر هم می شدم.

·        از گرما عرق کرده بودم.

·        انه می گفت:

·        «چه بهتر، چرک گرفتن آسانتر می شود.»

·        انه ناگهان مثل غولی از کله ام گرفت، خمم کرد روی پاهایش و شروع کرد به کیسه کشیدن پشتم.

·        با خود گفتم:

·        «چه نیروئی این زن بیمار گونه دارد!»

·        بعد نوبت به دست ها و پاهایم رسید.

·        چرک رشته رشته از تنم جدا می شد و انه نشانم می داد:

·        «می روی توی حوض و یا توی چشمه و فکر می کنی تمیز شده ای.

·        حالا می بینی چقدر تنت کثیف بوده است.

·        اگر حمام نیامده بودی، حتما مریض می شدی.»

·        انه دوباره بدون دادن هشداری مشگفه ای آب داغ ریخت روی سرم.

·        سوختم و از درد سوزش ضجه ام بلند شد.

·        انه سرشار از شادی بود.

·        انگار از آزارم لذت می برد.

·        چه بغرنج اند انسان ها!

·        بعد بدون مقدمه ای سرم را صابون زد.

·        چشمانم از آب صابون می سوختند و دادم به هوا می رفت.

·        انه اما عین خیالش نبود که من دارم کور می شوم.

·        با لیف صابون افتاده بود به جانم.

·        من هم چشم هایم را محکم بسته بودم و هیچ نمی دیدم که ناگهان مشگفه ای آب داغ بر سرم ریخته شد.

·        چشم هایم را که باز کردم، دیدم حلیمه خاتون است.

·        ظاهرا در عقاب آباد  مد بوده که در حمام از سر محبت، آب داغ سر همدیگر بریزند.

·        تنم در آتش بود و جیغ و دادم از درد به هوا می رفت.

ادامه دارد.