۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۶, چهارشنبه

وصل


فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

وصل

·        آن تیره مردمک ها، آه
·        آن صوفیان ساده ی خلوت نشین من
·        در جذبه سماع دو چشمانش
·        از هوش رفته بودند

سماع
آواز خوش

·        دیدم که بر سراسر من موج می زند
·        چون هرم سرخگونه ی آتش
·        چون انعکاس آب
·        چون ابری از تشنج باران ها
·        چون آسمانی از نفس فصل های گرم
·        تا بی نهایت
·        تا آن سوی حیات
·        گسترده بود، او

·        دیدم که در وزیدن دستانش
·        جسمیت وجودم
·        تحلیل می رود

·        دیدم که قلب او
·        با آن طنین ساحر سرگردان
·        پیچیده در تمامی قلب من

·        ساعت پرید
·        پرده به همراه باد رفت
·        او را فشرده بودم
·        در هاله ی حریق

·        می خواستم بگویم
·        اما شگفت را
·        انبوه سایه گستر مژگانش
·        چون ریشه های پرده ی ابریشم
جاری شدند از بن تاریکی
·        در امتداد آن کشاله ی طولانیِ طلب
·        و آن تشنج، آن تشنج مرگ آلود
·        تا انتهای گمشده ی من


کشاله
کشش

دنباله

امتداد و درازای ‌چیزی

ماهیچه ( ران )

کشال  ران    

 فصل مشترک بین شکم و ران  

·        دیدم که می رهم
·        دیدم که می رهم
·        دیدم که پوست تنم از انبساط عشق ترک می خورد

·        دیدم که حجم آتشینم
·        آهسته آب شد
·        و ریخت، ریخت، ریخت
·        در ماه، ماه به گودی نشسته، ماه منقلب تار

·        در یکدگر گریسته بودیم
·        در یکدگر تمام لحظه ی بی اعتبار وحدت را
·        دیوانه وار زیسته بودیم

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

۱ نظر:

  1. بنظرم لحظ بی اعتبار وحدتراکه دیوانه وار زیسته بودند بزیبایی بیان کرده است

    پاسخحذف