مهمان

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

   مهمان

  

·      امشب آن حسرت دیرینه من

·      در بر دوست به سر می آید

·      در فرو بند و بگو:

·      «خانه تهی است»

·      ز این سپس هر که به در می آید

·      شانه کو تا که سر و زلفم را

·      در هم و وحشی و زیبا سازم

·      باید از تازگی و نرمی و لطف

·      گونه را چون گل رؤیا سازم

·      سرمه کو تا که چو بر دیده کشم

·      راز و نازی به نگاهم بخشد

·      باید این شوق که در دل دارم

·      جلوه بر چشم سیاهم بخشد

·      چه بپوشم که چو از راه آید

·      عطشش مفرط و افزون گردد

·      چه بگویم که ز سحر سخنم

·      دل به من بازد و افسون گردد

·      آه، ای دخترک خدمتکار

·      گل بزن بر سر و بر سینه من

·      تا که حیران شود از جلوه ی گل

·      امشب آن عاشق دیرینه ی من

·      چو ز در آمد و بنشست خموش

·      زخمه بر جان و دل و چنگ زنم

·      با لب تشنه دو صد بوسه ی شوق

·      بر لب باده ی گلرنگ زنم

·      ماه اگر خواست که از پنجره ها

·      بیندم در بر او مست و پریش

·      آنچنان جلوه کنم، کاو ز حسد

·      پرده ی ابر کشد بر رخ خویش

·      تا چو رؤیا شود این صحنه ی عشق

·      کندر و عود در آتش ریزم

·      ز آن سپس همچو یکی کولی مست

·      نرم و پیچنده ز جا برخیزم

·      همه شب ـ شعله صفت ـ رقص کنم

·      تا ز پا افتم و مدهوش شوم

·      چو مرا تنگ در آغوش کشد

·      مست آن گرمی آغوش شوم

·      آه، گویی ز پس پنجره ها

·      بانگ آهسته ی پا می آید

·      ای خدا، او ست که آرام و خموش

·      به سوی خانه ی ما می آید

پایان