آیینه شکسته

فروغ فرخزاد 
(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) 
آیینه شکسته

·      دیروز به یاد تو و آن عشق دل انگیز

·      بر پیکر خود پیرهن سبز نمودم

·      در آینه بر صورت خود خیره شدم باز

·      بند از سر گیسویم آهسته گشودم

·      عطر آوردم، بر سر و بر سینه فشاندم

·      چشمانم را ناز کنان سرمه کشاندم

·      افشان کردم زلفم را بر سر شانه

·      در کنج لبم خالی آهسته نشاندم

·      گفتم به خود،آنگاه:

·      «صد افسوس که او نیست

·      تا مات شود ز این همه افسونگری و ناز

·      چون پیرهن سبز ببیند به تن من

·      با خنده بگوید که چه زیبا شده ای، باز

·      او نیست که در مردمک چشم سیاهم

·      تا خیره شود، عکس رخ خویش ببیند

·      این گیسوی افشان به چه کار آیدم، امشب

·      کو پنجه ی او تا که در آن خانه گزیند

·      او نیست که بوید، چو در آغوش من افتد

·      دیوانه صفت عطر دلآویز تنم را»

·      ای آینه، مردم من از حسرت و افسوس

·      او نیست که بر سینه فشارد بدنم را

·      من خیره به آینه و او گوش به من داشت

·      گفتم که چه سان حل کنی این مشکل ما را

·      بشکست و فغان کرد که از شرح غم خویش

·      ای زن، چه بگویم که شکستی دل ما را

پایان