در آب های سبز تابستان

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

·        تنها تر از یک برگ

·        با بار شادی های مهجورم

·        در آب های سبز تابستان

·        آرام می رانم

·        تا سرزمین مرگ

·        تا ساحل غم های پاییزی

·        در سایه ای خود را رها کردم

·        در سایه ی بی اعتبار عشق

·        در سایه ی فرار خوشبختی

·        در سایه ی ناپایداری ها

·        شب ها که می چرخد نسیمی گیج

·        در آسمان کوته دلتنگ

·        شب ها که می پیچد مهی خونین

·        در کوچه های آبی رگ ها

·        شب ها که تنهاییم

·        با رعشه های روح مان تنها،

·        در ضربه های نبض می جوشد

·        احساس هستی، هستی بیمار

·        در انتظار دره ها رازی است

·        این را به روی قله های کوه

·        بر سنگ های سهمگین کندند

·        آنها که در خط سقوط خویش

·        یک شب سکوت کوهساران را

·        از التماسی تلخ آکندند

·        در اضطراب دست های پر

·        آرامش دستان خالی نیست

·        خاموشی ویرانه ها زیبا ست

·        این را زنی در آب ها می خواند

·        در آب های سبز تابستان

·        گویی که در ویرانه ها می زیست

·        ما یکدگر را با نفس هامان

·        آلوده می سازیم

·        آلوده ی تقوای خوشبختی

·        ما از صدای باد می ترسیم

·        ما از نفوذ سایه های شک

·        در باغ های بوسه هامان رنگ می بازیم
 

·        ما در تمام میهمانی های قصر نور

·        از وحشت آواز می لرزیم

·        اکنون تو اینجایی

·        گسترده چون عطر اقاقی ها

·        در کوچه های صبح،

·        بر سینه ام سنگین

·        در دست هایم داغ

·        در گیسوانم رفته از خود سوخته مدهوش

·        اکنون تو اینجایی

·        چیزی وسیع و تیره و انبوه

·        چیزی مشوش، چون صدای دور دست روز

·        بر مردمک های پریشانم

·        می چرخد و می گسترد خود را
 

·        شاید مرا از چشمه می گیرند

·        شاید مرا از شاخه می چینند

·        شاید مرا مثل دری بر لحظه های بعد می بندند

·        شاید ...

·        دیگر نمی بینم

·        ما بر زمینی هرزه روییدیم

·        ما بر زمینی هرزه می باریم

·        ما هیچ را در راه ها دیدیم

·        بر اسب زرد بالدار خویش،

·        چون پادشاهی راه می پیمود

·        افسوس ما خوشبخت و آرامیم

·        افسوس ما دلتنگ و خاموشیم

·        خوشبخت، زیرا دوست می داریم

·        دلتنگ، زیرا عشق نفرینی است.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری