رشد

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

·         ما را سر گليم نشاندند، از ابتدا

·        گفتند:

·        «پا درازتر از این، مبادتان!»

·        آن روز اين گليم

·        بر ما چو باغ بود

·        بر ما چو بيشه بود

·        بر ما زمين بي بدلي بود کاندر آن

·        کاخ شگفت خردي ما سر کشيده بود.

·        آري بر اين سياهگليمي که يک زمان

·        آن را به نام بخت به ما هديه کرده اند

·        ما شاد بوده ايم

·        در جست و خيز و بازي خود تا کناره ها

·        آزاد بوده ايم

·        بيرون از اين گليم، کسان گرم کار خويش

·        و اندر ميانه، ما

·        ـ غافل ز هست و نيست ـ

·        سر گرم پای کوبی و فرياد بوده ايم

·        اينک براين گليم

·        ما کودکان غافل ديروزه، نيستيم

·        برما بسي زمان

·        ـ هر چند بي شتاب و دل آزار ـ رفته است.

·        آري بر اين گليم

·        ما رشد کرده ايم

·        ما قد کشيده ايم

·        ما ريشه برده ايم به خاک سياه و سخت

·        و اين بختجامه بر تن ما کوته آمده است.

·        اينک شما، کسان

·        خيزيد چاره را

·        تا نشکنيم زير قدم، باغ فرش تان

·        بر راه ما گليم زمان را بگستريد

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان